«سِنج» باستانی بعد از ۴ هزارسال از زیر خاک بیرون آمد

در کاوش در یک شهرک 5 ساله در نزدیکی دهان ، دو سنج مسی کشف شده است که محققان بر این باورند که جوامع باستانی از عربستان سعودی تا آسیای جنوبی.

تیم تحقیقاتی به سرپرستی پروفسور خالد داگلاس ، باستان شناس در دانشگاه سلطان قابوس ، این سنجها را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد و دریافت که اگرچه این سنجها بسیار شبیه به سنجهای تمدن دره هند در پاکستان مدرن هستند ، اما ترکیب شیمیایی آنها نشان می دهد که منابع مس محلی در عمان ساخته شده اند.

این یافته نشان می دهد که ساکنان دهان از مواد منطقه ای برای ساخت سازهای موسیقی خود استفاده می کنند و این نشان دهنده هویت فرهنگی منحصر به فرد آنها است.

پروفسور داگلاس خاطرنشان می کند که روشهای آیینی این سنجها ممکن است به هر یک از این مسیرها منتقل شده باشد. چه از جنوب شرقی عربستان سعودی تا دره هند یا برعکس. این ابهام پیچیدگی تعاملات فرهنگی در منطقه را برجسته می کند ، که نه تنها مبتنی بر تجارت بلکه شامل تبادل ایده ها و سنت ها بود.

شواهد قبلی در مورد تماس بین جوامع عصر برنز در خلیج فارس بیشتر روی اشیاء تجاری مانند سفال و اشیاء فلزی متمرکز شده است. با این حال ، سنجهای Orary ما با ابعاد اجتماعی و فرهنگی این تعاملات آشنا هستند. وجود سازهای موسیقی در بافت های باستان شناسی شواهدی از این که موسیقی نقش مهمی در آیین ها ، مراسم و احتمالاً در شیوه های مذهبی داشته است.

سنجها در یک ساختمان مستطیل شکل زیر یک کف سنگی کشف شدند و احتمالاً به عنوان هدیه ای به خدایان دفن شدند. محققان معتقدند که مراسم برگزار شده در این مکان شامل موسیقی ، آواز و رقص است که از اهمیت این آداب و رسوم در تقویت روابط اجتماعی مشهود است.

کشف Orary نه تنها درک ما از شیوه های موسیقی عصر برنز را غنی می کند ، بلکه نشان دهنده اهمیت تبادل فرهنگی در شکل دادن به هویت جوامع باستان است. همانطور که محققان عمق تاریخ را عمیق تر می کنند ، نقش موسیقی در متحد کردن افراد در زمان ها و فضاهای مختلف در تاریخ تمدن بشری جذاب است.