دنیز ، دانشجویی در اولین کار خود در شبکه سینمای خانگی با یک نقش پری آشتیانی دبیر شرکت نجات ، در مورد ویژگی های شخصیتی که وی داشت ، با کارگردان و بازخورد مخاطب در تعامل بود.
شما کار خود را در تئاتر شروع کردید و سپس وارد فیلم کوتاه و سپس سینمای خانگی شدید. کدام یک از علاقه مندان به پخش نمایشنامه و تصویر؟ چرا؟
نمی توانم بگویم کدام یک را بیشتر دوست دارم ، اما باید بگویم که هر یک تجربه بسیار متفاوتی برای من دارند. یکی از جاذبه های تئاتر ، تمرین ، نزدیک شدن به نقش و کشف ، خراب کردن و دوباره -re -re -re -re -acted ، و همچنین لذت همزمان اجرای و تماشای بازیگر است. ما اساساً باید در لحظه باشیم و هر شب می توانیم احساس متفاوتی نیز تجربه کنیم. همه این تجربیات در مقابل دوربین به بازیگر زیادی کمک می کند.
چگونه سریال Tasian را دعوت کردید؟
من در یک تئاتر به نام “atello_no” بازی کردم وقتی آقای صابر ابار و خانم پانته پاندی عملکرد من را دیدند و مرا دوست داشتند ، و چون آنها در سریال های تازایی بازی می کردند ، من را با کارگردان سریال خانم تینا پاکراوان آشنا کردند و من به این پروژه پیوستم.
ویژگی های خانم Ashtiani چه بود که باعث شد این نقش را بپذیرید؟ با چه چالش هایی روبرو شدید؟
اول از همه ، فهمیدم که من نقش کوچکی به من داده شده است که ممکن است در ظاهر شخصیت آنقدر مهم نباشد ، اما خانم تینا پاکراوان به بازی من در همان سکانس های کوتاه و معمولی کمک کرد. به عنوان مثال ، به آنها گفته شد كه لحظه ای بسیار مهم است و با واكنش متوجه مرگ مانوچر شدم و به همین دلیل سعی كردم بازی خود را کمی وسواس بدهم و جزئیات را به نقش اضافه كنم تا بتوانم شخصیت را بسازم و بازی من دبیر کلیشه ای نباشد.
من می خواستم این منشی آن را دوست داشته باشد ، و آب آن را به همراه داشته باشد. نیازی به گفتن نیست ، این شخصیت از خودم دور بود و با افزودن لحن پیشنهاد کارگردان ، سعی کردم طراحی ، راه رفتن ، گوش دادن و در واقع یک بدن جدید را برای خانم Ashtiani طراحی کنم.
تعامل شما با تینا پاکراوان به عنوان کارگردان و همکاری با باباک حمیدیان و سایر بازیگران این سریال چگونه بود؟
علاوه بر کارگردانی تجربه بازیگری ، خانم پاکراوان توانست به من کمک زیادی کند و به من اجازه می دهد تا با یکدیگر صحبت کنم و نظرات خود را بشنوم. تجربه بازی در برابر آقای حمیدیان ، ریکاوری ، قودا و غیره به من کمک زیادی کرد و من خوش شانس بودم که شرکای بی نظیری مانند این عزیزان داشته باشم تا بتوانم از تجربه و پیشنهادات آنها استفاده کنم.
سخت ترین دنباله ای که در این پروژه بازی کرده اید چیست؟
قسمت اول یکی از دشوارترین لحظات بود زیرا در پایان دنباله ای که کاملاً گرفته شده بود ، وارد می شدم و اگر کوچکترین اشتباه من را به وجود آورد ، آن سکانس های پیچیده و طولانی (حدود 5 دقیقه) دوباره گرفته می شود. در این زمان بیشترین استرس را تجربه کردم. همچنین ، دنباله خودکشی Manouchehr و برخورد من با آن صحنه ، با وجود دو پیامدهای ، اما سعی کردم موقعیت مشابهی را ایجاد کنم و خودم را در موقعیتی مشابه قرار دهم تا بتوانم آن را اداره کنم.
در مورد بازخورد مخاطبان برای ما بگویید.
علی رغم تنگی ، اما بعد از پخش قسمت 2 ، من از تخیل خود بسیار دور بودم و انتظار واکنش مثبت آن را نداشتم. از توجه مخاطبان متشکرم
اگر از دیدگاه مخاطب به این سریال نگاه کنیم ، این کار چه ویژگی هایی می تواند مخاطب را به هم نزدیک کند؟
همزمان با یک عشق در یک زمینه مهم تاریخی و همچنین تیمی از بهترین های پشت و جلوی دوربین.
این سریال “Tasian” یک داستان عاشقانه را در دهه 1980 روایت می کند. داستان از اول اکتبر آغاز می شود و به عشق شکل گرفته بین امیر و یک دختر جوان به نام شیرین می پردازد.
در این سریال ، هاوتان شکیبا ، مهران مودیری ، نازانین بیاتی ، صابر عابده ، باباک حمیدیان ، پانته پاناهی ، محمد رضه غفاری ، محمد رشیفینیا ، مجید یوسفی ، پوریا شاکیبی و ناصرین نوسریته نوسرین نوسر.