فارشید اسحاق – مدیریت رسانه های دکترا: جنگ رسانه ای و روابط عمومی دو مفهوم مرتبط اما متفاوت است که در موقعیت های انتقادی نقش متقابل دارند ، به ویژه در زمان درگیری یا بحران سیاسی. به طور خلاصه ، جنگ رسانه ای یک استراتژی توهین آمیز است ، در حالی که روابط عمومی در این شرایط نقش مدیریت دفاعی و بحران را ایفا می کند.
در جنگ رسانه ای ، هدف اصلی تضعیف طرف مقابل ، ایجاد اختلافات ، بی ثباتی و تغییر افکار عمومی است. در این نوع جنگ ، از هر ابزاری ، از جمله اخبار جعلی ، تبلیغات و تحریف واقعیت استفاده می شود ، و استفاده از تاکتیک هایی مانند انتشار اخبار ، برجسته کردن مشکلات کوچک ، حاشیه نویسی موفقیت و تحریک احساسات منفی (مانند ترس و عصبانیت) در جنگ رسانه ای رایج است.
نقش روابط عمومی در این میدان نبرد مقابله با حملات هدفمند به ذهنیت ، اعتقادات و هویت جامعه است. این مسئولیت فراتر از مدیریت بحران های رسانه ای سنتی است و نیاز به یک رویکرد استراتژیک و فعال دارد.
اما روابط عمومی در طول جنگ شناختی یک پیشگیری کننده و درمانگر را بازی می کند. از یک طرف ، با تقویت هویت و انسجام ملی ، به جلوگیری از تأثیر حملات کمک می کند و از طرف دیگر با پاسخ سریع و شفاف ، آسیب های ناشی از آن را ترمیم می کند. این نقش حیاتی روابط عمومی را به یکی از مهمترین ستون های مقاومت در برابر تهدیدهای مدرن تبدیل کرده است.
جنگ شناختی و روابط عمومی دو زمینه کاملاً متفاوت است که می تواند در موقعیت های مهم به ویژه در مواجهه با تهدیدهای اطلاعاتی نقش متناقض ایفا کند. جنگ شناختی یک استراتژی توهین آمیز و مخرب است که برای از بین بردن اعتقادات و افکار یک جامعه طراحی شده است ، در حالی که روابط عمومی یک رویکرد دفاعی و سازنده با هدف حفظ و تقویت اعتماد عمومی است.
جنگ شناختی فراتر از انتشار اخبار دروغین است. هدف اصلی آن نفوذ به لایه های عمیق ذهن و تغییر فرایندهای فکری یک فرد یا جامعه است. این نوع جنگ از تکنیک های پیچیده روانشناختی ، علوم اعصاب و داده های کلان استفاده می کند تا با بمباران اطلاعات و انتشار حجم عظیمی از داده های متناقض ، توانایی تجزیه و تحلیل و تصمیم گیری در مورد افراد را مختل کند.
از یک طرف ، به جای تأثیرگذاری بر یک تصمیم کوتاه مدت ، تلاش می کند تا هویت ملی ، ارزش های فرهنگی و اعتماد به مؤسسات اصلی را از بین ببرد و پیام ها را به روشی طراحی کند که ناخودآگاه با استفاده از تعصب شناختی و شناسایی نقاط ضعف ذهنی انسان پذیرفته شود.
در چنین شرایطی و در مواجهه با جنگ شناختی ، روابط عمومی ابزاری حرفه ای و اخلاقی برای مدیریت ارتباطات است. نقش اصلی روابط عمومی در مواجهه با جنگ شناختی ، دفاع از اعتبار ، شفافیت و اعتماد عمومی است. روابط عمومی قدرتمند می تواند با اتخاذ انواع استراتژی ها به خنثی سازی حملات شناختی کمک کند.
تقویت سواد رسانه ای یکی از مهمترین راهکارها در مواجهه با جنگ شناختی است و روابط عمومی می تواند به مخاطبان کمک کند تا تفکر انتقادی خود را تقویت کنند و توانایی تشخیص اخبار جعلی را از واقعی پیدا کنند.
از طرف دیگر ، پاسخگویی فعال و شفاف یکی دیگر از اقدامات لازم در جنگ شناختی است اگر سکوت در برابر حملات شناختی فضای بیشتری را برای دشمن ایجاد کند. روابط عمومی باید به سرعت و با شفافیت کامل اطلاعات نادرست را اصلاح کرده و روایت صحیح را با مستندات معتبر ارائه دهد.
در جنگ شناختی ، نبرد اصلی بر سر روایات است. روابط عمومی باید با تولید محتوای جذاب و معتبر ، روایت های قدرتمند ، مثبت و مولد را در مورد هویت ، دستاوردها و ارزش های یک ملت یا سازمان تقویت کند.
ادغام ارتباطات پایدار یکی دیگر از راهکارهایی است که روابط عمومی می تواند به عنوان کانال برای انتشار اطلاعات دقیق و مقابله با شایعات با برقراری ارتباط قوی و مداوم با رسانه های معتبر و تأثیرگذار از آن استفاده کند.
سرانجام ، می توان گفت که جنگ شناختی و روابط عمومی دو طرف یک سکه در نبرد اطلاعاتی امروز است. جنگ شناختی به دنبال فروپاشی از درون با نابودی ، بی اعتمادی و دستکاری روانی است ، در حالی که روابط عمومی با ایجاد اعتماد به نفس ، شفافیت و تقویت هویت جمعی تلاش می کند تا جامعه را ایمنی و مقاوم نگه دارد.