ناصر ممدوح در مراسم تشییع پیکر سعید مظفری، پیشکسوت دوبله در ایران، درباره درگذشت این هنرمند گفت: درگذشت سعید مظفری برای من یک شوک بود. چرا او رفت و من ماندم؟ زبان من از ستایش سعید عاجز است.
وی افزود: سعید هر بار که من را می دید با هم می خندیدیم و شوخی می کردیم.
ممدوح با اشاره به تاثیر اپیدمی کرونا بر هنر دوبله گفت: وقتی به کرونا لعنتی ضربه خوردیم، دوبله برای همیشه مرد، دوبله اگر تک تک صحبت کنید جالب نیست، اما برای ما به صورت دسته جمعی دوبله کردیم و احساس کردیم کار فوق العاده ای انجام دادیم.
این هنرمند دوبلاژ ادامه داد: درباره سعید صحبت های زیادی شده است. او فردی شریف و آرام بود و هرگز عصبانی نمی شد و البته فردی بود که همه را دوست داشت. خاطرات زیادی از او دارم.
ما نسل مبارکی بودیم که مظفری را فهمیدیم
میرطاهر مظلومی بازیگر و صداپیشه در مراسم تشییع، سعید مظفری صداپیشه پیشکسوت یاد و خاطره این هنرمند را گرامی داشت و گفت: ما نسل مبارکی بودیم که سعید مظفری را درک کردیم.
وی با بیان اینکه چشمان مهربانش هیچگاه از یاد من و همرزمانم نخواهد رفت، گفت: صدای شریف سعید مظفری برای همیشه در ذهن ما خواهد ماند. عاشق صدای نجیب عزیز سعید مظفری شدیم.
مظلومی تاکید کرد: وقتی صدای پای سعید روی پله های موسسه «قرن بیست و یکم» شنیده شد بهترین آهنگ عاشقانه دنیا بود، گاهی زمین به خاطر عده ای نفس می کشد، سعید مظفری یکی از آن آدم ها بود.
هنر دوبله فوق العاده است
امیرهوشنگ زند صداپیشه نیز در این مراسم اظهار داشت: دوبله آنقدر درخشان است که نیازی به ذکر نیست.
8، 9 ساله بودم که سعید مظفری زاده جوان را در استودیو شهاب دیدم. مظفری برای من مثل دوست و برادر بود و به من علم می داد.
وی افزود: در دوبله سریال لیست سیاه 10 سال با تمام مشکلات و موانع همکاری کرد تا این کار به پایان رسید. این سریال داغ دوبله شد.
سعید مظفری از من و جوانانی که با من کار می کردند حمایت کرد.
انگیزه سعید مظفری هیچ وقت تمام نشد
در ادامه این مراسم فرشید شکیبا مدیر دوبلاژ سیما گفت: این ضایعه را به خانواده محترم ایشان به ویژه دختر و همسر گرامی ایشان که در تمام این مدت در کنار این هنرمند بزرگ کشورمان بودند تسلیت می گویم.
وی با یادآوری اینکه استاد مظفری با سابقه بسیار در سازمان صدا و سیما فعالیت هنری قابل توجهی داشتند، تاکید کرد: این هنرمند همیشه برای مردم خاطره ساز بود. در تمام مدتی که در واحد دوبلاژ تلویزیون بود با عشق کار می کرد. انگیزه آنها هرگز تمام نشد و عشق آنها به کار هرگز تمام نشد.
شکیبا ادامه داد: حتی در روزهای اخیر قبل از اینکه به این بیماری مبتلا شود و در بیمارستان بستری شود، با کوچکترهایی که تازه فعالیت خود را در دوبله شروع کرده بودند تمرین می کرد.