در ششمین سال بود که رحیم مازنزاده اردبیلی ، که این مقام را از پدرش به ارث برد ، ماندگارترین آزان را در تاریخ ایران در میدان 6 ژوئن ایجاد کرد. امروز 5 ژوئن ، بیستمین سالگرد درگذشت استاد رحیم مازنزاده است.
آزان ، فراخوان آسمانی به نماز ، نه تنها یک وظیفه دینی بلکه یک پدیده فرهنگی و هنری است که در طول تاریخ اسلام ، به ویژه در ایران تأثیر عمیقی و عمیقی داشته است. صدای مازن ، به جای اینکه صرفاً زمان اعلام شود ، صدایی است که با اعتقادات اعتقادات ، هنر و احساسات جامعه در هم تنیده است و به روشی منحصر به فرد در فرهنگ ایرانی و اسلامی آشکار می شود.
در اسلام ، مازن جایگاه بالایی دارد. بلال هباشی ، اولین پیامبر پیامبر (صلح بر او) ، به عنوان سمبل اخلاص و فداکاری در تاریخ اسلام ثبت شده است ، نه تنها به دلیل صدای بیانی ، بلکه به دلیل ایمان محکم و شجاعت به آزار و اذیت. کار او فراتر از اعلام دعا ، بیدار کردن قلب و یادآوری حضور خدا در زندگی روزمره بود.
در فرهنگ ایران ، مازن همیشه مورد احترام و افتخار قرار گرفته است. صدای آزان نه تنها اعلام وقت نماز است ، بلکه یادآور ارزشهای معنوی ، پیوندی بین نسل ها و نمادی از هویت فرهنگی است. در گذشته ، گل ها غالباً از تکنیک های مذهبی ، مشهور و آشنایی انتخاب می شدند و در حفظ و انتقال این هنر نقش مهمی ایفا می کردند. به عنوان مثال ، در بسیاری از شهرهای تاریخی ایران ، مناره های مسجد به عنوان سمبل شهر و صدای آزان به عنوان بخشی از هویت صوتی آن شهر شناخته می شدند. در ادبیات و اشعار فارسی ، بارها از آن به عنوان آزان و مازین یاد شده است که نشان دهنده جایگاه ویژه آن در فرهنگ عامه است.
پل بین معنویت و هنر
موسیقی ، اگرچه در بعضی از مواقع همواره در فرهنگ مسلمانان موضوع بحث برانگیز بوده است ، اما استفاده از آهنگ ها و سازهای موسیقی در آزان به دلیل هدف معنوی آن به طور گسترده ای پذیرفته شده است ، که این دعوت به دعا و یادآوری خدا است. سجده های ایرانی با استفاده از دستگاه ها و ترانه های سنتی ، Azan را به روشی خاص و دلپذیر برای حفظ جنبه مذهبی خود و افزایش زیبایی و نفوذ خود اجرا می کنند.
برخی از دستگاه های موسیقی مورد استفاده در آزان ایرانی عبارتند از:
Mahour وسیله ای باشکوه و مجلل است که باعث ایجاد احساس امید ، سرور و عظمت می شود. استفاده از این دستگاه در Azan می تواند حس شکوه و شکوه الهی را در قلب شنونده زنده کند.
شور و شوق ، وسیله ای غم انگیز ، دردناک و در عین حال عرفانی که احساس فروتنی ، دزدکی و اشتیاق به خدا را برانگیخته است. استفاده از این دستگاه در آزان می تواند یک فضای عمیق معنوی و معنوی ایجاد کند و شنونده را به فکر و دانش خود دعوت کند.
سه بار ، یک پیشرفته ، ظریف و پر از احساسات عرفانی که احساس دلبستگی به جهان عالی و مظاهر الهی را برانگیخته است. استفاده از این دستگاه در آزان می تواند یک تجربه عمیق معنوی و معنوی را برای شنونده فراهم کند.
گوشه روح یک گوشه کوچک اما مهم در آواز خواندن بیت ترکیه است ، در این گوشه ، شروع و ایستاده از موقعیت اولیه آن (که در زیر پایه نمکی بود) تا درجه بالاتری (پایه شور).
چهار ، یک دستگاه حماسی ، قدرتمند و پرشور که نشان دهنده احساس عزت ، اقتدار و شجاعت است.
Homayoun ، وسیله ای آرام ، متوسط و شجاع که باعث ایجاد احساس استراحت ، اعتماد به نفس و تعادل می شود.
انتخاب دستگاه مناسب و اجرای مناسب آهنگ ها به دانش ، تجربه و هنر نیاز دارد. برجسته ، با درک عمیقی از این ظرافت ها ، می تواند یک فصاحت دلپذیر و تأثیرگذار را فراهم کند تا نه تنها وظیفه مذهبی خود را انجام دهد ، بلکه برای ترویج هنر و فرهنگ ایران نیز انجام می دهد.
میراث اخلاص و هنر
پروفسور رحیم موزنزاده اردبیلی ، یکی از مشهورترین و ماندگارترین دانشمندان تاریخ ایران ، در یک خانواده و هنرمند مذهبی در اردبیل متولد شد و از کودکی با تکنیک های ماداهی و آزان آشنا شد. پدر وی ، حاج عبدالکریم موزنزن زاده اردبیلی نیز برجسته بود و نقش مهمی در تربیت وی ایفا می کرد.
مرحوم شیخ عبدالکریم اردبیلی مازن بود و وقتی در مسجد امام تهران آواز می خواند ، صدای او به صورت زنده از رادیو پخش شد. شیخ عبدالکریم اردبیلی برای اولین بار در منطقه اردبیل در منطقه اردبیل بود و برای اولین بار به خاطر آزان امسال در رادیو شناخته شد و سپس برنامه رادیویی را زنده از طریق مسجد امام (مسجد سابق) اجرا کرد.
در خانواده Mazenzadeh ، که غالباً با فعالیت ها و مشاوره های مذهبی سر و کار داشتند ، رحیم مازن زاده ، فرزند ارشد شیخ عبدالکریم ، مسیر پدر را جدی تر دنبال کرد و پس از مرگ پدرش به خواندن آزان ادامه داد.
استودیو شش ، سال 2
بیش از 5 سال از راه اندازی عمومی رادیو در ایران می گذرد. در سال 9 ، رادیو به ارگ ژوئن منتقل شد و سالها در آنجا ماند. در ششمین سال بود که رحیم مازنزاده اردبیلی ، که این مقام را از پدرش به ارث برد ، ماندگارترین آزان را در تاریخ ایران در میدان 6 ژوئن ایجاد کرد. به گفته بسیاری ، شش مورد یکی از قدیمی ترین استودیوهای هنری کشور بود.
پروفسور رحیم موزنزاده سالها در مسجد امام تهران گفت و صدای وی هر روز از رادیو پخش می شد. آزان او به دلیل لحن خاص ، تسلط بر موسیقی ایران ، اخلاص درونی و سخنان صحیح ، به سرعت در قلب مردم شد و به یکی از ماندگارترین عدن در تاریخ ایران تبدیل شد.
زندگی استاد رحیم موزنزاده پر از فروتنی ، فروتنی و عشق به Ahlul -Bayt (AS) بود. او همیشه با اخلاص و ایمان آزان بوده است ، و معتقد است که این وظیفه اعتماد الهی است که باید به بهترین وجه انجام شود. وی همچنین علاقه مند به ارتقاء هنر آزان و آموزش جوانان بود و برای حفظ و انتقال این میراث ارزشمند تلاش زیادی کرد.
پروفسور آزان رحیم موزنزن اردبیلی ، فراتر از یک دعای ساده ، یک اثر هنری ماندگار و نمادی از اخلاص و ارادت به خداوند است. به نظر می رسد که روح دعا و معنویت در مناجات خود در هم تنیده است و هر شنونده را به پادشاهی می آورد. رمز و راز این بزرگسال در ترکیب هنری و منحصر به فرد عناصر مختلف نهفته است.
لحن خاص و دلپذیر استاد ترکیبی از اندوه و امید است. لحن استاد ، گویی که از اعماق زندگی می افتد. صدای او نه تنها بیانگر بلکه پر از احساسات و لطافت است. غم و اندوه که صداهای موجود در ترانه های او یادآور تکالیف انسان در این زمین و اشتیاق او به خدای بت است. در عین حال ، جرقه های امید و سرور در صدای او وجود دارد که قول خلاص شدن از پیوندهای دنیوی و رسیدن به صلح ابدی را می دهند. این ترکیب هنری از غم و اندوه و امید به استاد ، عمق و تأثیر می بخشد و باعث می شود تا در قلب ها ماندگار شود. تصور کنید ، در لحظه های دلتنگی و تنهایی ، چگونگی شنیدن این آزان می تواند قلبی راحت برای قلب های بی قرار باشد و امید را در قلب ها به ارمغان بیاورد.
استاد نه تنها مشامن بلکه یک نوازنده برجسته بود. او با تسلط کامل موسیقی ایرانی ، می دانست که چگونه از ظرفیت های هر دستگاه برای بیان مفاهیم معنوی آزان استفاده کند. انتخاب هوشمندانه دستگاه مناسب برای هر یو پی اس از آزان به او اجازه می داد احساسات متفاوتی را در شنونده برانگیزد. به عنوان مثال ، استفاده از شور در بخش هایی از آزان ، با اشاره به توحیدی و وحدت خدا ، احساس فروتنی و دعا را به همراه داشت ، در حالی که استفاده از دستگاه محمور در بخش هایی که به مأموریت پیامبر و دعوت به نجات اشاره دارد ، باعث امید و سرور می شود. این تسلط و مهارت باعث شد تا اژان استاد به یک اثر هنری عالی باشد که هم موسیقی و هم از نظر معنوی تأثیرگذار بود. باید گفت که استاد معروف آذنزاده در گوشه ای از روح بیت ترک (Zand) آواز خوانده می شود.
گوشه روح گوشه ای کوچک اما مهم در آواز خواندن بیت ترکیه است. در این گوشه ، یادداشت ها از موقعیت اولیه آن (که در زیر شور) به درجه بالاتری (پایه شور) تغییر می کند. به همین دلیل ، این گوشه کرک خلیج را به مدار اصلی دستگاه شور نزدیک می کند. با این حال ، یادداشت شاهد همچنان ثابت باقی می ماند (و به نت نمکی تغییر نمی کند ، که یک درجه پایین تر از خلیج ترکیه است).
آنچه استاد رحیم مازن زاده را از دیگر آزان متمایز می کند ، خودآزمایی درونی وی است. او به کلماتی که می گفت اعتقاد داشت و این ایمان در صدای او منعکس می شد. به نظر می رسید که او برای نمایش مهارت های خود نبود ، بلکه به خاطر رضایت خدا و دعوت بندگان به او بود. این صداقت آهنگ ها ، قدرت و تأثیر جادویی خود را به وجود آورد و آن را در قلب ها جاودانه کرد. تصور کنید که چگونه کسی که به آنچه می گوید اعتقاد دارد ، می تواند بر قلب ها تأثیر بگذارد و مردم را به سمت حقیقت سوق دهد.
استاد از اهمیت تلفظ صحیح و واضح کلمات عربی در آزان آگاه بود. او با احتیاط و وسواس بسیار تلاش کرد و سعی کرد هر کلمه را به درستی اصلاح کند و معنی آن را به مخاطب منتقل کند. این احترام به قرآن و زبان عربی تعهد و مسئولیت وی را برای انجام این کار خطرناک نشان داد. او می دانست که هر اشتباهی در تلفظ می تواند معنای آزان را تغییر داده و تأثیر آن را کاهش دهد.
حاج رحیم مازن زاده ، با استفاده از انواع آهنگ ها و ملودی ها ، آزان را از یکنواختی و خستگی بیرون کشید. او با ایجاد تغییرات ظریف در ترانه ها ، می تواند توجه شنونده را حفظ کرده و از بی اعتنایی به سخنان آزان جلوگیری کند. این تنوع باعث شده است که اژان استاد به یک اثر هنری پویا و جذاب تبدیل شود که هر بار شنونده را با تجربه جدیدی رقم زد.
استاد آزان رحیم موزنزن زاده اردبیلی میراث گرانبها و نمادی از ترکیب هنر و معنویت در فرهنگ ایرانی و اسلامی است. این آزان نه تنها فراخوانی برای نماز است ، بلکه یک اثر هنری ابدی است که در طول سال ها هنوز در قلب ها زنده است و به عنوان الگویی برای جوانان ، آنها را به خدمت به دین و هنر القا می کند.