سیاوش آریا گفت: دسترسی به این مقبره بسیار سخت است، البته در بالای صخره کوهی که این مقبره قرار دارد گودال بزرگی حفر شده است که دلیل آن حضور قاچاقچیان و سوداگران اموال تاریخی و فرهنگی در زیر آن است. بهانه های پوچ و خیالی برای یافتن گنج. خبر می دهد که وجود خارجی وجود ندارد.
این فعال میراث فرهنگی افزود: این گودال بزرگ هفته گذشته شناسایی شد. این در حالی است که رسیدن به صخره و ارتفاع کوهی که مقبره صخره ای در آن تراشیده شده دشوار است و برای همه نیست. این موضوع حاکی از آن است که قاچاقچیان به دلیل عدم نظارت و گشت زنی یگان حفاظت میراث فرهنگی شهرستان مرودشت و عدم رسیدگی و حفاظت از بناهای تاریخی توسط میراث فرهنگی، وقت زیادی داشته و با ادوات حفاری سرگرم بوده اند. گروه گردشگری و صنایع دستی. شهرستان مرودشت یکی از انگیزه های چنین حوادث تلخی است.
حفاری که اخیرا در بالای صخره ای که مقبره فالونک در آن قرار دارد انجام شده است.
آریا با اشاره به تهاجمات و تخریب هایی که در پارسه درجه یک و دو (تخت جمشید)، نقش رستم و شهر باستانی استخر رخ داده و گزارش هایی از آن منتشر شده است، وضعیت این مناطق را از نظر حفاظتی تشریح کرد. ناخوشایند را ناخوشایند دانست و گفت: عدم آموزش در بین مردم بومی و جامعه محلی، فقر شدید فرهنگی و آگاهی از سوی دولت و نهادهای ذیربط باعث شده تا تاریخ و فرهنگ کشور آثار تاریخی مورد هدف قاچاقچیان و سودجویان اموال تاریخی قرار گیرد. در یک فرهنگ قرار گیرد و در خطر نابودی و حذف از چهره تاریخ و چهره روزگار باشد.
بر اساس آنچه سیاوش آریا توضیح داد، روستای فالونک یکی از بخش های مرکزی شهرستان مرودشت در استان فارس است و در روستای رامگرد قرار دارد. مقبره صخره‌ای «فالونک» یکی از مقبره‌های صخره‌ای باستانی شناخته شده پس از مقبره‌های شاهان هخامنشی است که به پیروی از معماری هخامنشی در شهر پارسه در دوره پس از هخامنشیان (پس از دوره هخامنشی) و توسط سلسله‌های بومی ساخته شده است. از پارسیان «پاراترکس» یا فراتداران. شیوه و شکل مقبره صخره‌ای «فالونک» کم و بیش از همان روش شاهان هخامنشی پیروی می‌کند و ساده و بدون سنگ‌تراشی، آیین‌ها و تزیینات است. باستان شناسان و کارشناسان این بنای صخره ای را مربوط به دوران پس از هخامنشیان یا پس از هخامنشیان می دانند و چنین دیدگاهی پذیرفته شده است.
در معماری مقبره فالونک کم و بیش از مقبره های هخامنشی پیروی می کند.
این پژوهشگر میراث فرهنگی درباره مقبره «فالونک» کیست؟ وی با استناد به برخی پژوهش های تاریخی تصریح کرد: در سراسر ایران آرامگاه ها، آرامگاه ها و آرامگاه های باستانی زیادی وجود دارد که فاقد کتیبه هستند و در اسناد تاریخی به آن اشاره ای نشده است. بنابراین نمی توان آنها را به پادشاه یا شخص خاصی نسبت داد.
آریا معتقد است: آرامگاه صخره‌ای «فالونک» را بی‌تردید باید از خانواده بومی پارس و «پارتاراکاها» دانست. اما نمی دانیم مربوط به کدام شخص است و فقط می توانیم فکر و باور کنیم که این آرامگاه متعلق به یکی از امرا یا مقامات و بزرگان بومی و شاید شاهزادگان بومی است. باید دانست که سلسله فراتداران وارثان واقعی هخامنشیان بودند و در دین و اعتقادات و احترام به آفریده هایشان از آنان پیروی می کردند. از سکه های باقی مانده و نام برخی از این فرمانروایان می توان اطلاعات بیشتری در مورد این وارثان پارسی به دست آورد.
دسترسی به این مقبره بسیار دشوار است.