در شمال کنیا، جایی که خشکسالی گله های گاو جوامع دامپرور سامبورو را از بین برده است، پرورش شتر به سرعت در حال گسترش است. این پستانداران گردن دراز که می توانند از علوفه خشک تغذیه کنند و بیش از یک هفته بدون آب زنده بمانند، تا شش برابر بیشتر از دام های بومی شیر تولید می کنند. شترها با توانایی خود برای چرا در مراتع خشک و مقاومت طولانی مدت در برابر کم آبی، اکنون به گزینه ای حیاتی برای مردم شمال کنیا تبدیل شده اند. منطقه ای که یکی از آسیب پذیرترین نقاط جهان در برابر تغییرات اقلیمی است. اما حتی این حیوان سرسخت نمی تواند بدون آب زنده بماند. و مردم همچنان منتظر باران هستند.