درامی جاه‌طلبانه/ معرفی سریال «خاندان گینس»

این سریال 8 قسمتی جدیدترین سریال تاریخی نتفلیکس است که توسط استیون نایت خالق سریال ماندگار Peaky Blinds ساخته شده است که تمامی قسمت های آن در 25 سپتامبر 2025 منتشر شد و به یکی از پرمخاطب ترین و محبوب ترین آثار این روزها تبدیل شده است.

«خانواده گینس» با امتیاز 7/5 از سایت IMDB نشان می دهد که نه تنها ارزش دیدن را دارد، بلکه مخاطب با امپراطوری در «ایرلند» آشنا می شود که شاید تا به حال نام آن را نشنیده باشد.

آنتونی بویل، لوئیس پارتاچ، فیون اوشی، امیلی فرن، جیمز نورتون، نیام مک کورمک، سیموس اوهارا و دانیل کولیگان در این اثر به ایفای نقش می پردازند. “گینس” یکی از برندهای معروف نوشیدنی با طعم ایرلندی تاکنون در جهان است. داستان از آنجا شروع می شود که «بنجامین گینس» صاحب برند «گینس» پس از مرگش تمام دارایی خود از جمله کارخانه نوشیدنی را به فرزندانش واگذار می کند.

این رویدادها در چارچوب تحولات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در ایرلند و اروپا رخ می دهد. در این سریال از یک سو می توان با «دوبلین» قرن نوزدهم آشنا شد، جایی که ملی گراها و آزادی خواهان می خواهند از زیر یوغ انگلیس بیرون بیایند، از سوی دیگر با حال و هوای شهر نیویورک که ناسیونالیست ها مکانی امن برای حمله به انگلیس برای خود آماده کرده اند و از سوی دیگر نبرد بین کاتولیک ها و پروتستان ها. از همان سکانس آغازین «خانواده گینس» مخاطب به دنیایی برده می شود که حس تاریخی و مدرن در آن القا می شود. موتیف های اصلی این سریال جاه طلبی، عشق، رقابت و روابط خانوادگی است.

از زمانی که «استیون نایت» سریال را ساخت، اکثر مخاطبان معتقد بودند که با داستانی هیجان انگیز و پر از درگیری روبرو هستند، اما از آنجایی که سریال بر اساس واقعیت ساخته شده و «شوالیه» سعی کرده کاملاً به اتفاقات وفادار باشد، سکانس ها کشیده شده و انگار پایبندی به همه اتفاقات به چالشی برای سریال تبدیل شده است. اکثر قسمت ها ریتم آهسته ای دارند و برخی از آنها سرعت بالایی دارند که باعث می شود داستان کاملاً ثابت نباشد. بنابراین، طرح اصلی نسبتا کند پیش می رود و پیرنگ های فرعی در کنار آن گم و نیمه رها می شوند.

«بیگ گینس» چهار فرزند به نام‌های «آرتور»، «ادوارد»، «آن» و «بن» دارد، هر کدام از آن‌ها برای خود متفاوتی می‌سازند، اما همیشه پشت یکدیگر هستند. نایت درباره مراحل انتخاب بازیگر می گوید: «برای هر نقش، بازیگرانی که اولین انتخاب ما بودند، پذیرفتند و این بسیار نادر است. ما توانستیم بهترین ها را داشته باشیم و نتیجه این شد که بازیگران واقعا روی صحنه احساس یک خانواده می کردند.» در سریال علاوه بر شبیه سازی روابط خانوادگی بین شخصیت ها، ظاهر بازیگران نیز مورد توجه قرار گرفته است.«آرتور» با بازی «آنتونی بویل» فرزند ارشد خانواده ظاهری اشرافی دارد.

او قبل از مرگ پدرش سال ها در لندن زندگی می کرد و از نظر سیاسی او را جاه طلب می دانند و مشکلات شخصی او پاشنه آشیل اوست. او درباره تجربه‌اش در این نقش می‌گوید: احساس آزادی زیادی کردم و استیون به من این آزادی را داد تا عناصر شخصی خودم را وارد شخصیت آرتور کنم. «ادوارد» با بازی «لوئیس پاتریچ» باهوش، عمل گرا و ایده آلیست است.

او در تلاش است تا امپراتوری نوشیدنی گینس را گسترش دهد و به عنوان یک شخصیت خلاق و مبتکر در ایرلند شناخته شده است. «پاتریچ» در خصوص انتخاب نقش خود نیز می گوید: ادوارد کاملا با من متفاوت است و همین باعث شد به او علاقه مند شوم، او فردی جدی، جاه طلب و بسیار استراتژیک است. بن با بازی فیون شی، برادر همیشه نادیده گرفته شده و پسر کوچکتر گینس، الکلی است که بعدها به عنوان کاپیتان در سواره نظام سلطنتی بریتانیا خدمت می کند. آنه با بازی امیلی فرن، تنها دختر خانواده گینس، زنی باهوش و واقع بین است که سعی می کند همه برادران را متحد کند.

کارگردان سریال در زمینه شخصیت پردازی بسیار پخته عمل کرده و لایه های درونی و ابعاد روانی هر کدام را به تصویر کشیده است. در این میان شخصیت «رافرتی» به عنوان اثر چاق کننده خانواده «گینس» خیالی به نظر می رسد و اگر چنین فردی وجود داشته باشد، خالق این شخصیت را به شکلی اغراق آمیز نشان داده است. در زمینه تصویرسازی و طراحی بصری باید گفت که «خانواده گینس» تلاش زیادی برای بازآفرینی فضای دوبلین قرن نوزدهم انجام داده است. طراحی لباس، طراحی صحنه و لوکیشن در شمال غربی انگلستان و ولز به خوبی انجام شده است، با این حال، منتقدان ایرلندی بر این باورند که این سریال تنها نمایشی کلیشه ای از تاریخ ایرلند و استبداد استعماری دارد. برخی از شخصیت‌ها یا سازمان‌ها، مانند انجمن‌های برادری، چنان اغراق‌آمیز یا نمادین به تصویر کشیده می‌شوند که برای برخی از مخاطبان قابل باور نیست.

نسل باقی مانده از خانواده «گینس» نیز ادعا می کند که شخصیت ها به شیوه ای بسیار تخیلی بازتعریف شده اند و به واقعیت تاریخی احترام کافی داده نشده است. همچنین برخی از منتقدان معتقدند موسیقی مدرن اصالت اثر را قربانی کرده است. اما مهم ترین ایرادی که می توان با این سریال گرفت، گویش نادرست ایرلندی است که بیشتر تقلیدی است تا واقعیت و حس تصنعی را القا می کند.

در نهایت سریال «خانواده گینس» سریالی چشم نواز است که با عناصر بصری خود مخاطب را به خود جذب می کند، هرچند منتقدان معتقدند که نمی توان به این سریال به عنوان یک سند تاریخی دقیق نگاه کرد. پس از پایان فصل اول، نتفلیکس به طور رسمی ساخت فصل دوم را تایید کرد.