این فیلم حول یک افسر پلیس هند ، راجیو کومار (با بازی جان ابراهیم) می چرخد ، که پس از انفجار در نزدیکی سفارت اسرائیل در دهلی ، که منجر به مرگ یک دختر گل می شود ، وارد یک مأموریت انتقام جویی می شود. این داستان ادعا می کند که این انفجار توسط نیروهای امنیتی ایران در پاسخ به ترور دانشمندان هسته ای انجام شده است.
ویدئویی درباره این فیلم را اینجا تماشا کنید:
راجیو با انگیزه شخصی و میهن پرستانه به دنبال یک افسر اطلاعاتی ایرانی به نام افشا هوسینی (با بازی هادی خنجانپور) به تهران سفر می کند. این سفر که از مسیرهایی مانند جمهوری آذربایجان و ابوظبی غیر منطقی است ، پر از خطاهای روایی و جغرافیایی است ، از جمله تصور غلط که تهران یک شهر ساحلی است.
یادگیری زبان فارسی در سه ثانیه
این فیلم سعی دارد با بازی در ایران به عنوان یک تهدید و معرفی شخصیت های ایرانی به روشی کلیشه ای و منفی ، روایت جاسوسی مهیج را ارائه دهد. اما این تلاش ، با نقاط ضعف فنی ، مانند لهجه های غیر طبیعی بازیگران به زبان فارسی و منطق ضعیف داستان ، به یک کار مسخره و باورنکردنی تبدیل شده است. به عنوان مثال ، یک افسر هندی ، که به نظر نمی رسد فارسی باشد ، ناگهان در تهران صحبت می کند ، که نمونه ای از رایج ترین غیب در سینمای مردمی هند است.
بخندید به جاسوسی!
فیلم “تهران” نیز به دلیل خطاهای ناخالص جغرافیایی و فرهنگی مورد انتقاد قرار گرفته است. این ایده که تهران یک شهر بندری است نشانگر عدم تحقیقات کافی توسط سازندگان است. همچنین ، انتخاب بازیگران با لهجه های غیر طبیعی برای نقش های ایرانی و استفاده از کلیشه های منفی ، مانند به تصویر کشیدن شخصیت ایرانی به عنوان یک فرد خشن و غیراخلاقی ، به اعتبار فیلم آسیب رسانده است. هادی خنجانپور ، یک افسر ایرانی ، که قبلاً در سری اسرائیل “تهران” بازی کرده بود ، به دلیل پیشینه و انتخاب های کلیشه ای نتوانست تصویری معتبر ارائه دهد. این نقاط ضعف ، همراه با داستان پردازی غیر منطقی ، این فیلم را در دسته سینمای فقیر هند قرار داده است.
در خدمت اسرائیل
به نظر می رسد این فیلم به جای اینکه یک اثر سینمایی باشد ، ابزاری برای پیشبرد اهداف سیاسی حزب هند ، باراتیا جوناتا است. این حزب که از سال 2008 تحت رهبری نارندرا مودی در قدرت بوده است ، رویکرد ناسیونالیستی و ناسیونالیستی را دنبال کرده است که در سالهای اخیر به اسرائیل نزدیک است و از حمایت تاریخی هند از آرمان فلسطین جلوگیری می کند. در مقابل ، هند از سازمان آزادسازی فلسطین حمایت کرد و حتی به تشکیل اسرائیل رأی داد ، سیاست های فعلی BJP تمایل به تقویت روابط با اسرائیل و ترویج گفتمان ضد اسلامی دارد.
پول اسرائیلی برای فیلم هندی
اکران فیلم بر روی یک سکوی رایگان نشانگر اهداف غیر تجاری و تبلیغاتی آن است. این فیلم به دنبال تأثیرگذاری بر افکار عمومی هند و توجیه روابط نزدیک خود با اسرائیل است ، به ویژه هنگامی که تنش های خاورمیانه ، به ویژه پس از عملیات طوفان اکتبر -AL -AQSAL ، افکار عمومی جهانی علیه اسرائیل را بسیج کرد. این فیلم با به تصویر کشیدن ایران به عنوان یک تهدید و اسرائیل به عنوان یک قربانی ، در تلاش است روایتی یک جانبه ارائه دهد که مطابق با سیاست های BJP باشد.
تأثیر افکار عمومی جهانی
در حالی که BJP سعی می کند تصویر ضد اسرائیل و حمایتی اسرائیل از هند را ارائه دهد ، شواهد نشان می دهد که این دیدگاه لزوماً با اکثریت مردم هند مطابقت ندارد. تظاهرات گسترده جهانی در حمایت از فلسطین ، حتی در کشورهایی که فرهنگ محافظه کارانه مانند استرالیا دارند ، نشان دهنده تغییر در افکار عمومی است. بعید است که مردم هند با سابقه همبستگی با ملل مظلوم ، تحت تأثیر فیلمی مانند تهران قرار بگیرند. این فیلم با وجود هزینه بالای تولید ، بعید است به دلیل ضعف فنی و محتوا ، تأثیر عمیقی بر مخاطب داشته باشد.
تحریف علیه تهران
فیلم “تهران” نمونه ای از تلاش های سیاسی BJP برای تراز کردن با اسرائیل و ترویج روایت ضد ایرانی و ضد پالستین است. این اثر علیرغم نقاط ضعف فنی و تحریفات تاریخی ، بخشی از یک کمپین گسترده تر برای تشکیل افکار عمومی هند برای اهداف ملی گرایانه و راست گرا است. با این حال ، تاریخ حمایت هند از فلسطین و همبستگی آن با جنبش های ضد کلونی نشان می دهد که این روایت نمی تواند نمایانگر مردم هند باشد. فیلم “تهران” ابزاری برای تبلیغات سیاسی است نه یک اثر سینمایی موفق که احتمالاً تأثیر محدودی در موج جهانی حمایت از فلسطین خواهد داشت.