یدالله جلالی پنداری می گوید: در ذکر تاریخ وفات نیما یوشیج اشتباه شده است و این شاعر در 16 دی درگذشت نه 13 دی.
یدالله جلالی پنداری، از اعضای وابسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، در یادداشتی به تاریخ درگذشت نیما پرداخت و نوشت: مورخان ادبی در ذکر تاریخ تولد و وفات بزرگان ادب به اسنادی که دست به دست شده است، تکیه می کنند. در مورد روز درگذشت نیما، تمام اسناد مربوطه، غروب سیزدهم دی ماه 1338 و حتی مرحوم نیما را ذکر کرده اند. طاهباز که بیشتر عمر خود را صرف بازخوانی دست نوشته های نیما کرده بود، این تاریخ را در کتاب «زندگی و هنر نیما یوشیج» (تهران، 1375، ص 129) آورده است
با اعتماد به این اسناد، تاریخ مذکور را در کتاب منتخب اشعار نیما یوشیج (تهران، 1370، ص 31) و همچنین مدخل «نیما یوشیج» در دانشنامه زبان و ادب فارسی فرهنگستان (تهران، 1395، ج 6، ص 621). در این میان جلال آل احمد که در محل حضور داشت و صحنه مرگ نیما را مشاهده می کرد، در مقاله «پیرمرد در چشم ما بود» به تاریخ این حادثه اشاره ای نکرد، اما در یادداشتی که اخیرا توسط وی مشاهده شد، اشاره ای به تاریخ این حادثه نکرد. آن مرحوم که ساعت 18 روز پنجشنبه 25 آذر نوشته شده است، تاریخ و ساعت درگذشت نیما ذکر شده است: «نیما دیشب درگذشت». دو بعد از نیمه شب: ساعت دو و ده دقیقه بود که در خانه را زدند…» از سوی دیگر، خبر فوت نیما در همان روز، در دو روزنامه در شانزدهم دی ماه 1338، شماره 4961 روزنامه کیهان و شماره 10108 روزنامه اطلاعات منتشر شده است.
از سوی دیگر بر روی سنگ قبر نیما «سپیده دم پنجشنبه 14 دی 1338» به عنوان مرگ شاعر نوشته شده است که با تقویم همخوانی ندارد، زیرا 14 دی آن سال سه شنبه بوده است.
بنابراین شکی نیست که تاریخ دقیق وفات نیما باید صبح روز پنج شنبه 25 دی ماه باشد و ذکر شبانگاه در روایات گذشته به این دلیل است که ساعت دو بامداد جزء شب است. “