روزنامه جام جم سال گذشته نوشت: «نگاهی به پیامک های مردم در هفته های گذشته نشان می دهد که برنامه نوسان مورد پسند مخاطبان قرار گرفته و توانسته نظر بسیاری از بینندگان جعبه جادو را جلب کند». نوسان با محوریت مسائل مربوط به غزه روی آنتن شبکه است. این برنامه در قالب پخش تصاویر و فیلم در چند بخش به موضوعات و حواشی این روزهای فلسطین و غزه می پردازد.
خانم امیری 56 ساله و بازنشسته فرهنگی یکی از بینندگان ثابت این برنامه است که به جام جم می گوید: فکر می کنم این برنامه اطلاعات بسیار مختصر و مفیدی ارائه می دهد و مجری خوب و شایسته ای دارد. چون برنامه های دیگری را که درباره فلسطین پخش می شود می بینم اما این برنامه همان چیزها را تکرار نمی کند. وی ادامه می دهد: من به برنامه های سیاسی و اخیراً برنامه هایی که به طور ویژه به فلسطین پرداخته شده است علاقه دارم و می بینم، اما فکر می کنم یکی از ویژگی های این برنامه این است که چهره واقعی زندگی در غرب را به مخاطب نشان می دهد. وی می افزاید: من فقط برنامه های مربوط به فلسطین را می بینم و فکر می کنم صدا و سیما اطلاعات خوبی در این زمینه دارد. اطلاعات ارائه شده توسط نوسانت نسبت به سایر برنامه ها جالب تر است.
از سوی دیگر قاسم عوض بیگی تهیه کننده این برنامه در گفتگو با رسانه ها اعلام کرد که برنامه «نوسان» در ابتدا به صورت مجموعه ای مستند کوتاه با موضوعات بین المللی طراحی شده بود، اما با توجه به تحولات گسترده ای که در منطقه و صحبت هایی که در شبکه مطرح شد مقرر شد به جای مستندهای کوتاه، برنامه زنده با مدت زمان کوتاه اما محتوای غنی و تاثیرگذار تولید شود.
محمد طادی مجری این برنامه نیز درباره چالش های این برنامه گفت: اجرای «نوسان» نه تنها برای من، بلکه برای کل تیم چالش های زیادی داشت، این برنامه متفاوت است؛ نه مهمان، نه دکوری. فقط یک ویدئو در پس زمینه نمایش داده می شود همچنین به گونه ای است که باید با ابزارهای ساده محتوایی غنی و متفاوت ارائه دهیم، هماهنگی و خلاقیت بالایی در اجرا می خواهد، اما این چالش هاست که «نوسان» را از سایر برنامه ها متمایز می کند.
وی درباره آمار بازدید از این برنامه تاکید کرد: تماس هایی که با سامانه 162 انجام می شود معمولاً محدود است، نمی توان گفت همه مردم با این سامانه تماس می گیرند یا این تماس ها نشان دهنده همه مخاطبان است، جامعه آماری تماس ها خیلی زیاد نیست. اما معمولاً تعداد زیادی از مخاطبان رسانه ملی را در بر می گیرد ویدیویی که کاربران بیشتر از همه آن را تماشا کرده‌اند، برای مثال، اگر کسی فقط کلیک کرده باشد، اما آن را تا آخر تماشا نکرده است.
تلبیون گزارش های مفصلی ارائه می دهد که به گفته مدیران این پلتفرم، آمار آن قابل استناد است. طبق آمار، برنامه «نوسان» بیش از 7 میلیون بیننده دارد و در آستانه 8 میلیون بیننده قرار دارد.
وی همچنین با انتقاد از مغایرت آمارها با آنچه تل بیون اعلام می کند، پاسخ داد: البته باید توجه داشت که ممکن است آمار سایت تلبیون کمی با اعداد موجود در سایت تلبیون متفاوت باشد. دلیل این تفاوت مشکلات سرورهای آنهاست. آنها به صورت دوره ای فایل های اکسل را ارسال می کنند که حاوی جزئیاتی در مورد تعداد کل بازدیدهای هر ویدیو و همچنین تعداد کل بازدیدهای برنامه است که دقیق و قابل اندازه گیری است.
یک مجری با کفش های کتانی لزوماً یک تحلیلگر نیست
اما این خودتعریف ها در شرایطی است که تحلیل رویدادهای منطقه ای بیش از پیش مورد استقبال مردم قرار می گیرد و با توجه به تاثیر ثانیه به ثانیه این اتفاقات بر زندگی عموم مردم، ایجاد برنامه ها می شود. که می تواند سطح آگاهی عمومی را افزایش دهد قابل تقدیر است. .
اما غفلت صدا و سیما این است که پوشیدن کفش ورزشی و لباس ورزشی به جای کت و شلوار برای مجریان یک برنامه نمی تواند چهره جدیدی را تعریف کند. مجری این برنامه چند شب پیش در میانه تحلیل نظرسنجی حضور آمریکایی ها در مراسم تحلیف رئیس جمهور مکث کرد و گفت: باشه بریم اسکایپ.
وی برای اطلاع از اقدامات قابل توجه این شهروند آمریکایی در کمک به افراد کم درآمد شروع به گفتگو با یک مددکار اجتماعی کرد. نوسان گرچه معتقد است که به مسائل اقتصادی و اجتماعی روز توجه دارد، اما آیا می‌پرسد که دغدغه مردم ایران در شرایط کنونی این است که چگونه می‌توان با دستیاران خود با درآمدهای پایین آمریکا مقابله کرد و این سوال دلیل آن پایین بودن درآمدهای داخل کشور برای آنها نیست. چه کسی می تواند کمک کند؟ و آیا مجری که سعی می کند سطح دانش خود را با کلمات انگلیسی به رخ بکشد مسئول تکمیل صحبت هایش نیست و چرا هر بحثی را وسط می گذارد و از موضوعی به موضوع دیگر پرش های بی معنی می کند.
در شرایط کنونی دغدغه اصلی مردم، ورود مجری پلکدار در برنامه ها نیست. آنها می خواهند بدانند در اطرافشان چه می گذرد. اگر این اطلاعات را از صداوسیما نگیرند سراغ رسانه های دیگر می روند.