با همه نقد‌ها جوکر همچنان تاثیر گذار است

جوکر 2 به کارگردانی تاد فیلیپس و با بازی خواکین فینیکس در نقش آرتور فلک (جوکر) به یکی از موردانتظارترین فیلم های سال تبدیل شده است. پس از موفقیت چشمگیر قسمت اول «جوکر» در سال 2019 که با نگاهی متفاوت به داستان شخصیت نمادین جوکر، تحسین بسیاری را برانگیخت، ادامه این فیلم نیز به سرعت مورد توجه مخاطبان و منتقدان قرار گرفت.

فیلم «جوکر ۲» از همان ابتدا توقعات زیادی ایجاد کرد. موفقیت فیلم اول استاندارد خاصی را برای دنباله آن تعیین کرد و طرفداران امیدوار بودند که این فیلم بتواند همان تأثیر روانی عمیق را از خود به جای بگذارد. منتقدان عمدتاً بر مضامین تاریک و روان‌شناختی فیلم و عمق شخصیت خواکین فینیکس تمرکز کرده‌اند.
یکی از نکات جالب فیلم، بازی خواکین فینیکس است که بار دیگر به زیبایی توانست پیچیدگی های روانی شخصیت جوکر را آشکار کند. آرتور فلک قربانی جامعه ای است که او را به حاشیه رانده و در نهایت او را به جنون کشاند. فینیکس با نمایش طیفی از احساسات، از اضطراب و ترس گرفته تا خشم و انتقام، مخاطب را در اعماق ذهن این شخصیت گمشده فرو می برد.

نکته ای که منتقدان بر آن تاکید کرده اند لحن تاریک و ناخوشایند فیلم است. در این فیلم نیز مانند قسمت اول، تاد فیلیپس از فضای شاد و امیدوارکننده فاصله می گیرد و به دنیایی تاریک و ناامید می رود که در آن فردی مانند آرتور فلک می تواند هر لحظه به شخصیتی خطرناک و کشنده تبدیل شود. این نگاه به جامعه مدرن، با وجود برخی انتقادات، همچنان برای مخاطب جذابیت خاصی دارد.
همچنین منتقدان فیلمبرداری و طراحی صحنه فیلم را تحسین کرده اند. نور سرد و سایه های سنگین به خوبی فضای ناامیدکننده فیلم را منعکس می کند. صحنه های داخلی و خیابان های پر از تنش شهری به خوبی حس فشار و رنج روحی آرتور را منتقل می کند.
اما برخی از منتقدان نیز انتقادات خود را مطرح کرده اند. یکی از مواردی که به طور گسترده مورد بحث قرار گرفته است این است که Joker 2 به شدت بر موفقیت فیلم اول متکی است و نوآوری زیادی در داستان یا شخصیت پردازی به ارمغان نمی آورد. در واقع برخی معتقدند که فیلم بیش از حد به کلیشه های آشنای شخصیت های ضدقهرمان تکیه کرده و همان مسیرهای روانی تکراری را طی می کند.
از سوی دیگر برخی منتقدان به پیام های اجتماعی فیلم اشاره کرده اند. جوکر 2 نیز مانند فیلم اول به مسائل اجتماعی مهمی مانند نابرابری، بی عدالتی و بی توجهی جامعه به افرادی می پردازد که در آستانه فروپاشی روانی هستند. اما برخی بر این باورند که این پیام ها گاهی بیش از حد مستقیم و ساده لوحانه ارائه می شوند و در نتیجه عمق کمتری نسبت به قسمت اول دارند.
اما یکی از نکات مثبت فیلم موسیقی هیلدور گودنادوتیر است که می تواند تنش ها و درام فیلم را با موسیقی خاص و سنگین ترکیب کند. موسیقی در «جوکر ۲» نه تنها صحنه ها را همراهی می کند، بلکه در لحظاتی به عنصری از قصه گویی تبدیل می شود.
در نهایت با وجود برخی انتقادات، «جوکر ۲» همچنان اثری قدرتمند است که می تواند مخاطب خود را به چالش بکشد. بازی خواکین فینیکس، کارگردانی تاد فیلیپس و فضای تیره و تاریک فیلم، همگی دست به دست هم داده اند تا دنباله ای شایسته برای “جوکر” 2019 خلق کنند. اگرچه ممکن است برخی از تماشاگران به دنبال نوآوری بیشتری در داستان بوده باشند، “جوکر 2” هنوز توانست تاثیر خود را حفظ کند و به یکی از آثار مهم سینمای معاصر تبدیل شود.