سید محمد بهشتتی در چهل و یک چهارم جشنواره فجر با فرییدون جیرانی حضور داشت و از کمبود فیلم و مدیریت در آن زمان گفت.
سید محمد بهشتتی ، با اشاره به سینمای قبل از انقلاب ، اظهار داشت: مرحوم کیاروستامی به سینمای حرفه ای نرفت زیرا سینمای حرفه ای قبل از سال چنین نبوده است تا فیلمسازان بتوانند به راحتی در آن کار کنند و باید توسط وزارت فرهنگ و هنر پشتیبانی شوند. بشر فیلم یا تلفن بودن زیرا سینمای فکر ما قبل از انقلاب در حاشیه بود ، نه در متن.
وی گفت: “سینما حتی برای افکار عمومی و مدیران یک پدیده بدنام و آلوده بود و با توجه به اینکه فشارها افزایش یافته است ، ما کاری را انجام دادیم که هیچ جای دنیا برای زنده ماندن نبود.” به عنوان مثال ، در جشنواره فیلم فجر ، ما از سران نیروها دعوت کردیم که بیایند و سخنرانی کنند ، به عنوان مثال ، آقای رافسانجانی ، موسوی اردبیلی آمد و در بسته شدن صحبت کرد ، در حالی که این جایی در جهان نیست. این برای کاهش فشارها بود.
وی با اشاره به کار خود گفت: “در طول حرفه ام ، من هرگز خودم را ترک نکردم ، اما با ورود آقای میرسالیم ، من در سال 2 رها شدم.
بهشت در مورد تصویر یک زن در سینمای ایران در زمان مدیریت خود خاطرنشان کرد: در پایان کار من ، ما دیگر هیچ نقص جزئی به ما نمی دادیم ، فقط می گفتیم که مردگان اشتیاق را به ترکی می برند و آنها همه چیز را داشتند در دردسر