خبر این رویداد موجی از امید را در بین خوانندگان چنین موسیقی ایجاد کرده است ، و احتمالاً برخی با خود گفتند: “خوب ، پس می توانیم مجوز بگیریم و به صحنه برویم.” اما واقعیت این است که پس از گذشت بیش از شش سال از آن روز ، چیز خاصی در مورد موسیقی رپ در کشور ما وجود نداشته است.
گاهی اوقات ، در سریال ها و فیلم های تلویزیونی حدود دو ، سه دقیقه و در حدود یک قطعه ، موسیقی رپ مجاز است و سپس به زیرزمین باز می گردد. این استاندارد چندگانه و ماجراجویی که اصلاً مشخص نیست ، کجا و برای چه کسی مجاز و غیرمجاز است ، در یک عدم اطمینان طنز به پیروان این سبک موسیقی منجر شده است.
برای روز جاری و با گسترش شبکه های اجتماعی ، اساساً معنی و مفهوم موسیقی مجاز و غیرمجاز با ما در ارتباط باشید و کسانی که علاقه مند به هر نوع موسیقی هستند می توانند به راحتی هر آنچه را که می خواهند در اینترنت بشنوند. اما چگونه و چقدر این استاندارد عجیب و غریب می تواند ادعا کند که توسط فضای موسیقی در کشور اداره می شود.
تجربه امیر تاتلو ، که در واقع برای بررسی آن مورد نیاز است ، نشان داده است که نادیده گرفتن بخش عظیمی و مهم جامعه به نام “هوای قلع” در دراز مدت باعث ایجاد شکاف بزرگی بین مدیران و بدن جامعه می شود. علاوه بر این ، در روزهای دسترسی رایگان به اطلاعات ، ممنوعیت نوع داده برای فریب خود است.
از طرف دیگر ، خواننده یا نوازنده ای که با مهر فعالیت رسمی روبرو است ، در فضای غیررسمی همه چیز یافت می شود و درسی است که ساختارهای فرهنگی و نظارتی باید از داستان تاتلو بگیرند. موسیقی رپ را منتشر کنید. اصلاً هر نوع موسیقی را منتشر کنید. زمان این ممنوعیت ها گذشته است.