بوستر به معنای ورباک نامگذاری شد زیرا در 6 ماه از پله های ساختمان افتاد ، اما صدمه ای ندید. اما در سینما ، چهره ای سنگی بود و بسیاری از هنرمندان و منتقدین او را بزرگترین بازیگر زن در هر سنی خوانده اند. شاید چهره فوتوژنیک چارلی چاپلین ، که بین خنده و گریه تغییر می کرد ، تصویری معمولی از یک بازیگر سینمای ساکت بود ، اما این کیتان بود که او می توانست بینندگان را بدون برخورد به کوچکترین لبخند از دست بدهد.
بازیگری برای او خلاصه شد. از پریدن از پشت بام واگن به سقف دیگری در فیلم (ژنرال) تا تعقیب و گریز پر از تعلیق (شرلوک جوان) تا پیاده روی و شنا در ملوان ، او موفق شد بازیگری را به یک هنر بی موقع تبدیل کند ، اما او معتقد بود که تقلید و عضلات صورت در غیر این صورت است. جهان به جنگ رفته است هرگز طراوت خود را از دست نخواهد داد.
دانا استیونز ، منتقد مجله بچه گربه ، می گوید: “نوع مینیمالیستی خودآراتی است و شاعر عمیق بچه گربه باستر فراتر از مرزهای قرن بیستم است.” از نظر او ، خود محدودیت کیت برگ برنده اوست. به عنوان مثال ، در یک سکانس ماندگار از فیلم ، فیلمساز به سمت یک زن فشار می آورد و در حال حاضر او بسیار نزدیک به او است. صورت کیت علی رغم شلوغی و شلوغی در اطراف او ، در آرامش خالص است
او صحنه های دشوار و خطرناک فیلم های خود را بدون بدخلقی ساخت و بازی کرد زیرا معتقد بود که این بدلکار نمی تواند بخندد ، و شاید راز کاهش بازیگری او علاوه بر ورود به سینما در این واقعیت باشد که وقتی قرارداد 1928 با مترو گلدن میر اولین کسی بود که از استقلال خود به عنوان یک هنرمند استفاده کرد.
در دهه 1930 ، هنگامی که او مترادف با کاهش دوران طلایی خود بود ، همسرش او را طلاق گرفت و شرکت مترو گلدن می ، قرارداد خود را با او خاتمه داد و کیت به الکل پناه برد و هرگز به روزهای اوج خود بازگشت. حضور کوتاه حضور وی در آفتاب استوار بیلوار بیلی وایلدر و روشنایی علاقه مندان به فیلم چارلی چاپلین به این معنا که چقدر چنین الماس می تواند در صفحه سینما بدرخشد.
در سال 1959 او اسکار افتخاری دریافت کرد و در سال 1966 بر اثر سرطان ریه درگذشت. اورسان ولز ، که فیلمش به عنوان بهترین فیلم در تاریخ برای ده ها سال شناخته می شود ، توصیف مهمترین فیلم کیت (عمومی): بهترین کمدی تاریخ …. شاید بهترین فیلم در تاریخ