از این ناجوانمردانه ، غیر انسانی ، کودکی. من حتی در گونه های زنان اشک دیدم. من به همه کسانی که ملت محبوب ایران را از دست داده اند ، و ملت محبوب ایران ، خواه در داخل ایران و کسانی که بیرون هستند و همه عاشق ایران هستند ، تسلیت می گویم.
این بخشی از شعری است که می خواهم در اینجا بخوانم: “جهان را به هر کجا که هستید بیاورید/ جهان را جوش دهید/ همه -یک/ برای محافظت از جهان/ ساختن جهان مانند بهشت/ هرگز نگویید کلمات زشت/ این جمله را در ایران به من بگویید.” ارباب ایران باش باز هم ، من تسلیت خود را گسترش می دهم. باز هم ، امیدوارم که در این ذهنی (ناراحتی) ، آرزو کنم که همراهان من عادلانه باشند. امیدوارم که این کثیف و جانبازان پاسخ دهند. خدا بد را برای اعمال خود برکت دهد.