اشتباه اساسی مهران مدیری در قهوه پدری

«قهوه پدر» درباره خانواده ای است که با مشکلات مالی روبرو هستند. پدر (سام درخشانی) کتابفروشی ورشکسته ای است که مغازه اش را فروخته و مادر (ژاله صامتی) معاون بانک است. آنها به پیشنهاد فردی به نام «آن» با بازی مهران مدیری برای واردات قهوه 4 میلیارد وام می گیرند.

سریال «قهوه بابا» بیش از خنداندن مخاطب، در نهایت به همدردی و احساس درد و رنج خانواده فیلم می رسد. سریال یک شکست مطلق نیست، اما آنقدرها هم طنز نیست. اما، به نظر سرگرم کننده مناسبی است.

علاوه بر این، به نظر می رسد تلاش کارگردان برای در نظر گرفتن نوع، واکنش و نوع رفتار خاص برای هر یک از شخصیت ها، روندی افراطی را طی کرده و مخاطب را با یک سری افراد شناخته شده و قابل پیش بینی مواجه کرده است که باید ویژگی خاصی داشته باشند. گیج می کند

یکی از کاراکترها با فرهنگ است اما نه چندان وسیع فکر، یکی همیشه فضول است. یکی از اعصابش همیشه به هم ریخته است. یکی در آرامش ابدی است. یکی دیگر نگهبانی است که از روی مغز همه می گذرد و… داستان همین طور ادامه دارد.

شخصیت ها در زیر کنه ها و میمیک ها خرد می شوند

کاراکترهای قالب بندی شده که هدفشان خنده با لحن و لهجه و حالات چهره است. الگویی که مدت هاست در کمدی منقضی شده است. علاوه بر این، این الگوی صحبت کردن و تیک ها همیشه ادامه دارد. جواد رضویان با اندکی تغییر لحنی را که پیش از این در حاشیه داشت، دوباره انتخاب کرد و انتظار این بود که نامفهوم بودن حرف هایش باعث خنده مخاطب شود.

در واقع با وجود اینکه سریال را ندیده اید، می توانید تعاملات احتمالی و حتی صحبت های شخصیت ها را پیش بینی کنید. فقط جملات عوض می شوند، اما قرار است شخصیت فیلم همان روال، با همان سبک، با همان بیان را اجرا کند. چنین روندی داستان را تکراری می کند و مخاطب را خسته می کند.

این روند شاید در سری قبلی کارگردانی هم اتفاق افتاده باشد اما هرگز اینطور نبوده است. بیتا سحرخائز با لحنی تصنعی و عصبی نقش زنی قدرتمند را بازی می کند که مخاطب را آزار می دهد و از همه مهمتر مهران مدیری مدیری شیرین است که بعد از مدتی انگار روح مخاطب را می مکد و آزار می دهد. در این سریال تیک ها و حرکات شخصیت ها بسیار بالاتر و بزرگتر از خود شخصیت است و در واقع شخصیت زیر بار این تیک ها و اعمال له می شود. در واقع هیچ شخصیتی وجود ندارد. شما در حال تماشای سریالی با بازی تیک و میمیک و بیان هستید.

یک سوال مهم در مورد این سریال وجود دارد. آیا واقعاً نباید یک آدم معمولی و قابل درک در دنیای زندگی این افراد وجود داشته باشد که ساده تر و مفهومی تر از اینها بتواند از مخاطب خنده بگیرد؟ شاید شخصیت پردازی برخی از بازیگران مثل فرهاد اصلانی در سریال هیولا از همین نوع شخصیت ها بود اما خبری از چنین شخصیت هایی در این سریال نیست.