این فیلم با بازی جود لا در نقش هنری و آلیشیا ویکاندر در نقش کاترین، بر اساس رمان الیزابت فرمنتل ساخته شده است و هنری را در آخرین سال های زندگی خود به عنوان یک پدرسالار رو به زوال و بدرفتار نشان می دهد.
لا پادشاه را موجودی هیولا با زخمی هولناک روی پایش و به دلیل قدرت بی حد و حصرش بی احساس و توهم نشان داده است. کاترین به عنوان زنی به تصویر کشیده می شود که با ازدواجی پر از خشونت خانگی و خطرات سیاسی مبارزه می کند.
این فیلم از شخصیت هنری برای نقد تأثیرات مخرب قدرت استفاده می کند و با شخصیت های سیاسی معاصر مشابهت می کند. تمپر بر مکانیسم‌های ظالمانه و شبه مافیایی سلطنت تودور تأکید می‌کند و تصورات گذشته هنری را به عنوان یک حاکم کاریزماتیک رد می‌کند. برخلاف فیلم های قبلی، این فیلم بر ترسی که هنری برمی انگیزد تاکید دارد.
این بازنمایی با ارزیابی مجدد معاصر از زنان در تاریخ، به ویژه بی عدالتی هایی که سایر همسران هنری، آن بولین و کاترین هاوارد با آن مواجه شده اند، همسو است. آلیشیا ویکاندر میراث کمتر شناخته شده پار را به عنوان اولین زن انگلیسی که کتاب خود را منتشر کرد برجسته می کند.
در حالی که Athemuzaj هنری را به عنوان یک هیولا به تصویر می کشد، احساسات او را نیز به بیننده منتقل می کند و تبدیل او را از یک حاکم جوان، ورزشکار و با استعداد به یک ظالم بدخلق و نفرت انگیز نشان می دهد. بازی دقیق لا هنری او را بدون تبرئه کردن او انسانی می کند و او را به شخصیت پیچیده ای تبدیل می کند که قدرت لجام گسیخته و میراث ویرانگر او را منعکس می کند.