Hells Fogard ، نمایشنامه نویس ، نمایشنامه نویس و کارگردان آفریقای جنوبی ، که کار او شامل نمایشنامه “The Die Banazi” و رمان “Tsotsey” در هشت سالگی درگذشت.
فوگارد بیش از دو نمایشنامه را به عنوان یکی از بزرگترین نویسندگان مخالف سیاسی قرن بیستم نوشت ، از جمله “اظهارات پس از دستگیری طبق قانون فساد اخلاقی” (1) و “آقای هارولد … و پسران” (1). هر دوی این آثار از دهه 1980 الهام گرفته شد ، هنگامی که او فقط می توانست به عنوان دبیر در یکی از دادگاه هایی که در آن سیاه پوستان آفریقای جنوبی برای نقض “قوانین گذرنامه” (برای کنترل حرکت جمعیت نژادی تحت سیستم آپارتاید) و متهمان اجتناب ناپذیر بودند ، کار کند.
تأثیر فرهنگی و سیاسی فوگارد فقط با نمایشنامه های واتسلاو هاوال در چکسلواکی تحت کنترل اتحاد جماهیر شوروی قابل مقایسه بود. هاول زندانی شد و پس از آزادی ، تئاتر را ترک کرد تا به عنوان اولین رئیس جمهور جمهوری چک انتخاب شود.
به گفته The Guardian ، Fogard ، با وجود تأسیس دو شرکت تئاتری در شهرک های جدا شده سیاه پوست و شجاعانه از اجرای مخاطبان “سفید” تعیین شده توسط دولت ، زندان نبود و در زندان نبود.
نلسون ماندلا ، رهبر دولت آپارتاید آفریقای جنوبی ، در نمایشنامه های Fogard ، به ویژه در جزیره (1) حضور پررنگی داشت ، که مربوط به جزیره روبن ، زندانیان زندانیان سیاسی است که ماندلا پنج سال در زندان به سر می برد.
“جمعه بد” ، “نونگوگو” ، “زن با بیست و پنج سنت” ، “پیوند خون” ، “سلام و خداحافظی” ، “آنها زنده هستند” ، “بوسمن و لنا” ، “درس از آلوویس” ، “دی میتوس” ، “اورست” ، “میهمان” ، “جایی”