Bita Jafari در روزنامه Etemad نوشت: “ما سالها قبل از استاد عزیز ، یاد گرفتیم ، معنای اصلی” انتقاد “از یک اثر هنری ، یافتن طرح یا نقشه اصلی ، یافتن موضوع ، یافتن یک خط چند خطی است و می تواند یک داستان چند خطی و ساده از اثر را در یک جمله ساده ارائه دهد. عناصر تشکیل دهنده فیلم و در نهایت تأثیر یکپارچه ، ما آموخته ایم که هرگونه تأثیر ضعیف و دور از استانداردهای تعریف شده است ، هنوز هم مورد انتقاد قرار می گیرد و ما باید با عینک یا ذره بین به دنبال نقاط بازتاب باشیم.
من باید به دنبال یک استاد باشم و بپرسم که آیا برای انتقاد از فیلمی مانند “مرد نگاه” با عینک و ذره بین ، اما با یک تلسکوپ چه کاری باید انجام شود. آنچه نیست ، با هیچ جستجو نیست و پیدا نمی شود.
“Man of Glasses” فیلمی در ژانر کمدی به کارگردانی کریم امینی است و توسط حمزه صالبی نوشته شده است که در تابستان سال 1404 اکران شده است.
داستان فیلم فیلم روایتی کاملاً نمایشی برای معرفی مردی به نام آزاد هالیم به همراه یک بیان و شعار کلیشه ای قوی است که احتمالاً بخش بزرگی از جامعه را به وجود می آورد که در حکم جامعه نتوانسته است این کار را انجام دهد.
در اینجا چالش های شغل وی به عنوان مسئول حمام های عمومی ، نام و چالش های خانوادگی وی ، خواسته ها و آرزوهای وی برای شکل گیری خانواده و غیره آورده شده است. داستان به جایی می رود که او با یک تروریست بزرگ بین المللی اشتباه گرفته می شود ، و در نهایت هالیم تروریست بزرگی است که تصور نمی شد بوده است!
همان موضوع تغییر نام ، که کافی است ، به دنبال آن دو نفر که هیچ ارتباطی با یکدیگر ندارند اگر به درستی پرداخت می شدند و یک داستان و نقوش منسجم به همراه سایر فیلمسازان داشتند.
اما طرح آنقدر ضعیف است و چسباندن آن خنک نیست که امینی مجبور است هزار ترفند برای جمع آوری کار ایجاد کند. او ژانر کمدی را با اکشن ، از صحنه های اکشن ، شوخی های کلامی مبتذل و شوخی های بدنی ، خشونت و قتل ، مکان های خارجی و مختلف ، بازیگران خارجی ، موهای باز ، زبانهای خارجی ، زیرنویس ها ، وانت های عمومی جامعه به شکلی رسمی ، استفاده می کند ، اما با استفاده از Halim ، اما یک Pizza-Loone-Loone-of-the-the-the-the-the-the-the-stense-groaning ، و غواصی و غواصی و غواصی و غواص بود
از آنجا که عکس نقاشی شده از همسر مورد علاقه هالیم ، که یک علامت بسیار ضعیف و ضعیف است که حتی تقویت نمی شود ، هیچ پایان و توجیهی از پایان داستان در فیلم وجود ندارد.
ریتم فیلم ، با وجود تلاش برای کمدی آهسته ، می تواند صبور باشد تا فیلم را پایان دهد. ریتم آهسته فیلم با استفاده از صحنه های اکشن تغییر نمی کند.
صحنه ها برای ایجاد مکان ها و فضاهای بیرونی ضعیف هستند. ما تصویر کامل بازیگران را در این فضاها نمی بینیم و صحنه ها به درستی پرداخت نمی شوند.
ژانر فیلم یک کمدی ، اکشن و درام است که این سه نفر حتی برای مقابله با یک کل در هم تنیده نیستند. مجبور کردن رابطه عاشقانه بدون عارضه هالیم یا کامبوج سابق یا داریوش ، که همه در دو یا سه دیالوگ کوتاه خلاصه شده است ، یک فیلم عاشقانه نیست ، اما پایان آن به فیلم های هندی بسیار شبیه است. در بخشی از فیلم ، حتی با زاویه ها و حرکات دوربین ، سعی شده است به ژانر پلیس-گانگ-آلمانی نزدیک شود ، که هنوز هم راه است.
ما هیچ شخصیتی در این فیلم نداریم و همه افراد ، از جمله Halim Free ، تیپ باقی می مانند و حتی به توصیف نزدیک نمی شوند. درست همانطور که گذشته ساده هالیم ، با دوره مشاغل قبلی خود و نوع رابطه با پدر و دیگران ، هیچ ارتباطی با پیچیدگی تروریست خود ندارد ، برخی از خصوصیات رفتاری هالیم مانند “موو” ، بدون پشتیبانی و توجیه در داستان فیلم باقی می مانند.
سوالی که واقعاً واضح است ، پاسخ این است که “آیا هیچ یک از سازندگان سناریو قبل از ساخت فیلم خوانده شده اند؟”
کریم امینی و حمزه صالبی به هالیمی تبدیل شده اند که در آن همه چیز یافت می شود. فقط چند جادوگر و چند آکروبات و چند حیوان قاچاق دایره ای برای تکمیل وجود داشتند.
با توجه به همه موارد ، عینک های مرد کاملاً روی سطح هستند. در این فیلم ، تنها یک عامل برای تهیه کننده ، کارگردان ، نویسنده و بازیگر مهم بوده است: “فروش جعبه ها” و استفاده از هر چیزی برای ویترین و کار مجاز است. احتمالاً شعار آنها این بود: “ما لازم نیست که یک قدم جلوتر فکر کنیم ، مردم عینک خود را گرفته اند و آنها چیزی نمی بینند.”
بگذارید خاطرنشان کنم ، “آگاه باشید ، مردم عینک خود را که دوباره گرفته اید ، می بینند و پرونده شما بسته خواهد شد.”