مهم ترین و اولین نیاز کودکان عشق ورزیدن است و همانطور که در کتاب مهارت های فرزند پروری می خوانیم این نیازمند مهارت های ذهنی و رفتاری است.
فرزاد نعمتی روزنامه نگار همه میهن نوشت: بچه ها بچه ها بچه ها. همه جا از آنها صحبت می شود. گریزی از آنها نیست. وقتی یک داستان قبل از خواب برای فرزندتان خوانده اید و مطمئن می شوید که او به خواب رفته است، به اینستاگرام مراجعه می کنید تا کمی آرامش پیدا کنید. صفحاتی یکی پس از دیگری در مقابل شما ظاهر می شود که در آن از آداب تربیت فرزندان، شش اشتباه والدین در تربیت فرزندان، سه روش تربیت فرزندان مودب، راه های افزایش اعتماد به نفس در کودکان و… صحبت می شود. افرادی که وقتی به حرف‌هایشان گوش می‌دهیم، معمولاً بیشتر از اینکه احساس آرامش کنیم، به ما احساس گناه می‌دهند: نه، من پدر بدی هستم، هزار بار به همسرم گفته‌ام با بچه اینطور رفتار نکن، اما نکن. اگر گوش کنید، از همان ابتدا به فکر داشتن فرزندی بدون دانش و مهارت کافی است. این یکی از رایج ترین احساساتی است که پدران و مادران به خصوص در عصر مدرن تجربه می کنند. عصر مدرن را می گویم چون همزمان که احساس عذاب وجدان به گردنمان می چسبد، یادمان می آید که پدر و مادرمان دقیقاً مثل فرمول هایی که این صفحات مجازی به ما توصیه می کنند با بچه هایشان رفتار می کردند یا نه؟ اگر نه می گوییم، پس باید به سلامت روان خود شک کنیم، زیرا در این صفحات شنیده ایم که وقتی با کودک بدرفتاری می شود، بزرگسالی نامتعادل را پشت سر می گذارد و به عبارتی بالغ نمی شود. بیایید بگوییم بله، باید به این سوال پاسخ دهیم که چرا ما افراد بالغ و عاقل نمی دانیم چگونه با فرزندان خود درست رفتار کنیم؟
با همه این سؤالات گیج کننده، به نظر می رسد کمتر تردیدی وجود داشته باشد که در مقایسه با دوره های قبلی زندگی بشر، به ویژه در چند دهه اخیر، میزان توجه به کودکان و تربیت آنها قابل مقایسه با گذشته نیست. در قدیم، دوران کودکی و نوجوانی اصلاً درک نمی شد، به طوری که این دوران خاص باید با آداب خاصی سپری شود، در عرب جایگاهی نداشت. مردم به این دلیل بچه دار شدند که به خیلی چیزها مثل بقای نسل و احکام دینی فکر می کردند یا به نیروی کار در مزارع نیاز داشتند و می دانستند که بدون بچه دوران پیری بسیار سختی در پیش دارند. امروز اما اینطور نیست و همانطور که اشاره شد فکر و ذکر مردم تامین رفاه و شادی و امنیت برای کودکان است. البته عده ای گلایه دارند که پدرسالاری امنیت ما را بریده و حالا که پدر و مادر شدیم باید یقه بندگی فرزندانمان را ببندیم. می گویند دوران فرزندسالاری فرا رسیده است. اگر چنین افکاری ذهن شما را به خود مشغول کرده است و نگران این هستید که به شما برچسب «والدین بد» بزنند، خواندن کتاب «مهارت های فرزندپروری» می تواند تجربه فوق العاده آموزنده و دلگرم کننده ای برای شما باشد. این کتاب که یکی از کتاب های تهیه شده در موسسه «مدرسه زندگی» آلن دوباتن است، به گفتگوی جذاب با والدین می پردازد و بسیاری از خطاهای ذهنی و شناختی آن ها را در برخورد با کودکان مطرح می کند. با خواندن کتاب متوجه می شویم که کودکان چه ویژگی ها، نیازها، سرگرمی ها و احساساتی دارند و چگونه بهتر است دنیایی را با ما تجربه کنند تا خودشان در آینده از نظر روانی راحت تر باشند و همچنین نگاهی خواهیم داشت. رفتار و محیط اطرافشان در پیری برای تجربه یک احساس سرخوشی