چرا کاربران تیک‌تاک عاشق تازه‌ترین موسیقی تبلیغاتی «پدر مهربان» در کره شمالی شده‌اند؟

«پدر مهربان» به سرعت در تیک توک به سرعت در فضای مجازی پخش شد و نسل Z در حال تکان دادن آهنگ مصنوعی-الکترو خود است.

بسیاری این اشعار را نادیده می گیرند که مردی را که آمریکا را تهدید به “ویران کامل”، نقض تحریم های سازمان ملل و پرتاب چندین موشک بالستیک کرده است، نادیده می گیرند.

متن ترانه می گوید: “بیایید آهنگ کیم جونگ اون – رهبر بزرگ را بخوانیم / بیایید کیم جونگ اون پدر مهربانمان را ستایش کنیم.”

کاربران می گویند این آهنگ واقعاً خوبی است.

یکی از طرفداران این آهنگ در فضای مجازی به شوخی گفت: تیلور سوئیفت انتظار نداشت بلافاصله پس از انتشار آلبومش اینطور از او بیرون راند.

“این آهنگ سزاوار یک گرمی است”، “این یک آهنگ دژستانی است به زیباترین شکل” – اینها تنها چند نمونه از نظرات زیر این ویدیوهای Tiktok هستند.

اما این آهنگ شاد پاپ به گفته کارشناسان یک نکته شیطانی پنهان دارد.

تصویری از موزیک ویدیو “پدر مهربان” جدیدترین آهنگ تبلیغاتی کره شمالی

چگونه یک موضوع تبلیغاتی داغ ایجاد کنیم؟

پدر مهربان آخرین نمونه از آهنگ های تبلیغاتی است که توسط دستگاه پاپ این حکومت کمونیستی در 50 سال اخیر تولید شده است.

آهنگی پر جنب و جوش با ضربی ملایم که فوق العاده جذاب است. آهنگ آن واقعاً تفاوت چندانی با آهنگ های پاپ محبوب تولید شده در غرب ندارد، اگرچه کیفیت تولید ویژه دوران شوروی را دارد.

پیتر مودی، تحلیلگر دانشگاه کره، می گوید: “در این مورد، می توانید آهنگ آببا را در سراسر جهان ببینید. ضرب آهنگ تندتری دارد.” بهتر.”

اما وقتی قرار است آهنگی نوشته شود که در گوش مردم تکرار شود و در ذهن مردم نفوذ کند، قوانین اساسی خاصی لازم است و صرفاً در نظر گرفتن نمودارها نیست.

قدم اصلی؟ قدم جزئی؟ الکساندرا لیوززینی، استاد دانشگاه کمبریج که در تاریخ موسیقی کره شمالی تخصص دارد، می گوید که آهنگسازان باید در چارچوبی آهنگ بسازند.

جایی برای جمله بندی انتزاعی یا زمان بندی بیش از حد پیچیده وجود ندارد. ملودی ها باید ساده و قابل دسترس باشند – چیزی که مردم به راحتی می توانند یاد بگیرند.

آهنگ باید در محدوده آوازی باشد که همه بتوانند بخوانند. خانم لیوسینی می گوید با وجود اینکه کره خوانندگان بسیار با استعدادی دارد، در این آهنگ هیچ فراز و نشیب چند اکتاوی وجود ندارد. توده مردم نمی توانند با نوشته های آوازی همراه شوند و در نتیجه آن ظرافت ها را کنار گذاشته اند.

کتاب های ترانه به ندرت حاوی قسمت های احساسی هستند. او می‌گوید: ماجرا از این قرار است که می‌خواهند ملت را برای یک هدف مشترک در راستای منافع ملت تشویق کنند؛ سراغ ساخت غزل و تصنیف نمی‌روند.

در کره شمالی، خلاقیت یا هنر خارج از حوزه کنترل دولت مطلقاً قابل تحمل نیست. تولید آثار تنها در خدمت هنر برای موسیقیدانان، نقاشان و نویسندگان ممنوع و غیرقانونی است.

خانم لیوززینی می گوید: “تولیدات همه هنرمندان در کره شمالی باید در خدمت آموزش طبقاتی شهروندان باشد و به طور خاص به آنها بیاموزد که چرا باید حس قدردانی و احساس وفاداری به حزب داشته باشند.”

او می گوید که دولت کره شمالی به «تئوری بذر» اعتقاد دارد، به این معنی که هر اثر هنری باید حاوی یک بذر ایدئولوژیک و پیامی باشد که بتوان آن را به صورت دسته جمعی منتشر کرد.

به گفته کارشناسان، مردم کره شمالی هر روز صبح با آهنگ های تبلیغاتی که در میادین عمومی پخش می شود از خواب بیدار می شوند. یادداشت ها و متن آخرین آهنگ ها در روزنامه ها و مجلات چاپ می شود. و به گفته کیت هاوارد، استاد بازنشسته در دانشگاه سوئز در لندن که در موسیقی شناسی کره شمالی تخصص دارد، آنها معمولاً باید رقص را یاد بگیرند تا با آهنگ ها هماهنگ شوند.

در این عکس که در 16 فوریه 2021 گرفته شده است، اعضای گروه هنری Mansudae یک برنامه موسیقی و رقص را به مناسبت تولد 79 سالگی کیم جونگ ایل اجرا می کنند. اعتبار تصویر: GETTY IMAGES

Image caption هنرهای خلاقانه در کره شمالی به شدت توسط دولت کنترل می شود و بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد

خانم لیوززینی چندین بار در دهه‌های 1990 و 2000 از این کشور دیدن کرد و خاطرات دست اولی از آهنگسازی مردم کره شمالی در هنگام استقبال از یک خارجی دارد.

می گوید: وقتی آهنگ جذب بدن می شود، جزء آدم شده است.

آقای هوارد در مورد شهروندان کره شمالی گفت: «آنها حتی زمانی که فقط به آهنگ گوش می دهند، شعر را به خوبی می دانند. “هر آهنگ ایدئولوژیک خوب این ویژگی را دارد – باید بتواند پیام را در خود جای دهد.”

در خارج از کره شمالی تحریم شده، همین پدیده را می توان در TikTok به شیوه ای خنده دارتر مشاهده کرد: کاربران غربی به شوخی می گویند که این آهنگ آنها را در راه رفتن به محل کار، در حین انجام تکالیف یا در باشگاه ناامید نمی کند.

کاربری نوشت: این آهنگ در طول هفته از صبح تا شب در ذهن من طنین انداز است.

محبوبیت این آهنگ باعث شده مردم بیشتر به موسیقی تبلیغاتی این حکومت منزوی گوش دهند.

آقای ماتاس کاردوکاس، یک کاربر بریتانیایی که ویدیوهای TikTok از آهنگ‌های تبلیغاتی مختلف کره شمالی ساخته است، گفت: “یکدفعه فکر کردم، اوه چقدر جالب است.”

او در یکی از ویدئوهای خود می گوید: “هیچ کس در این کافی شاپ مد روز نمی داند که من در حال حاضر به موسیقی تبلیغاتی کره شمالی گوش می دهم.” این ویدیو 400000 لایک دریافت کرده که حتی برای او هم تعجب آور است.

او می گوید: “ناگهان چیزی در درونم شکوفا شد و با خودم گفتم هی! من همین الان در یک کافی شاپ نشسته ام و دارم این را گوش می کنم. آیا آنقدرها هم که تصور می کنید ولخرجی نیست؟ باید در این مورد تیک بزنم چون این یک تجربه جهانی نیست. هیچکس نمی تواند با آن ارتباط برقرار کند.”

طرف دیگر ماجرا برای بسیاری این است که در زمانی که این برنامه متعلق به چین ممکن است در آمریکا ممنوع شود، تبلیغات یک رژیم کمونیستی کاربران را مجذوب خود کرده است.

خواندن نوشته ها

در موسیقی غربی، طرفداران غرق در آلبوم جدید تیلور سوئیفت یا تجزیه و تحلیل رپ شش دقیقه ای کندریک لامار درک هستند.

اما برای ناظران کره شمالی، کلیپ سه دقیقه ای منتشر شده در ماه گذشته حاوی نکات خاص خود است. دولت مدت هاست که با آهنگ های خود تغییرات مهمی را در کشور تلگراف می کند و پیام «پدر مهربان» برخی را نگران کرده است.

این اولین بار نیست که آهنگی به آقای کیم تقدیم می شود. اما این بار تغییر محسوسی در زبان و واژه های به کار رفته در آن به چشم می خورد.

این اولین بار است که او را “پدر” و “بزرگ” می نامند – اصطلاحاتی که قبلاً برای اولین رهبر کره شمالی، کیم ایل سونگ، پدربزرگش به کار می رفت.

زمانی که آقای کیم در سال 2012 پس از مرگ پدرش کیم جونگ ایل رهبری را بر عهده گرفت، او را “جانشین بزرگ” نامیدند.

اما بیش از یک دهه بعد، تحلیلگران فکر می کنند که این می تواند نشانه ای از تقویت وجهه خود به عنوان “رهبر عالی کره شمالی” باشد.

او اخیراً متن آهنگ تبلیغاتی دیگری را نیز تغییر داده است که در آن “پدر من کیم ایل سونگ” به “پدر من کیم جونگ اون” تبدیل شد.

کارشناسان می گویند این موسیقی می تواند نشانه ای از جهت گیری او باشد.

آقای کیم در مواضع نظامی رژیم خود به طور فزاینده ای خصمانه و تهاجمی شده است.

اوایل سال جاری، او اعلام کرد که کره شمالی دیگر به دنبال اتحاد مجدد با جنوب نیست و کره جنوبی را “دشمن شماره یک مردم” اعلام کرد. طبق گزارش ها، پیونگ یانگ طاق بزرگی را که نماد امید برای اتحاد مجدد با جنوب بود، ویران کرده است.

بنا بر گزارش‌ها، تخریب این طاق به این نگرانی دامن زده است که کره شمالی ممکن است موضع تهاجمی‌تری در قبال جنوب اتخاذ کند – حتی در شرایطی که آقای کیم به طور فزاینده‌ای به دنبال تقویت زرادخانه نظامی کشورش است.

خانم لئونزینی می گوید: «هر آهنگ در کره شمالی مانند یک روزنامه است.

از آهنگ ها برای ارسال پیام های تلگرافی برای نشان دادن جهت حکومت استفاده می شود… برای اعلام لحظات مهم و تحولات مهم در سیاست».