به نظر می رسد OSIRIS-APEX شکارچی سیارکی ناسا دوباره در حال کار است.
به گزارش ایسنا، فضاپیمای Osiris-Apex از دسامبر گذشته به مدت دو ماه دچار وقفه شد، 40.2 میلیون کیلومتر بیش از حد انتظار به خورشید نزدیک شد و در مسیر برخورد با صخره فضایی به نام «آپوفیس» بود. ) حرکت کرد.
Osiris-Apex در 2 ژانویه به نزدیکترین فاصله خود به خورشید رسید. طی دو ماه گذشته، فضاپیما یکی از دو پنل خورشیدی خود را برای محافظت از حساس ترین تجهیزات خود باز کرده بود. این تلاش قدرت و توانایی فضاپیما را برای برقراری ارتباط با زمین محدود کرد، اما ناسا اکنون داده های کافی از کاوشگر را دریافت کرده است تا مشخص کند که آیا عملکرد خوبی دارد یا خیر.
ناسا در بیانیه ای اعلام کرد که مهندسان از اوایل دسامبر 2023 اطلاعات محدودی در مورد وضعیت فضاپیما داشتند، زیرا فضاپیما برای حفظ ایمنی خود پیکربندی شده بود. داده های اولیه نشان می دهد که فضاپیما طبق پیش بینی عمل کرده است، اما چندین ماه طول می کشد تا تیم ماموریت ارزیابی کاملی از عملکرد فضاپیما انجام دهد.
پس از حضیض 2 ژانویه، مدار فضاپیما به آرامی از خورشید دور شد. این فضاپیما در ابتدای این ماه به فاصله 96 میلیون کیلومتری رسید. این فاصله به اندازه ای بود که خورشید نمی توانست تجهیزات فضاپیما را بسوزاند. سپس فضاپیما پانل خورشیدی خود را در محل اصلی جایگزین می کند تا دوباره برق تولید کند.
یک ناشناخته مهم در حال حاضر این است که آیا گرمای شدید خورشید به بخشی از سطح یا اجزای فضاپیما آسیب رسانده است و آیا ممکن است بعداً عملکرد آن را مختل کند یا خیر. Dani Mendoza DellaGiustina، محقق اصلی ماموریت در آن زمان، گفت: «شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای انجام‌شده در آماده‌سازی فضاپیما برای این حضیض نشان می‌دهد که صفحه خورشیدی تنظیم‌شده کاوشگر را از گرمای بیش از حد محافظت می‌کند، اما هر زمان که قطعه‌ای از سخت‌افزار پرواز فضایی را فراتر ببرید. معیارهای طراحی آن، شما در معرض خطر هستید.
فضاپیمای Osiris-Apex در ابتدا برای نمونه برداری از یک سیارک جذاب به نام Bennu و بازگرداندن نمونه ها به زمین طراحی شده بود. این ماموریت که “OSIRIS-REx” نام داشت، اولین ماموریت موفق ایالات متحده بود که نمونه ای از یک سیارک را آورد. پس از اینکه ماموریت موفق شد دو برابر نمونه های مورد انتظار را تحویل دهد، موفقیت بزرگی بود.
ماموریت اوزیریس-رکس پس از اتمام ماموریت هفت ساله خود، برای نمونه برداری از سیارک آپوفیس به اوزیریس-آپکس تغییر نام داد.
از آنجایی که فضاپیما پس از برخورد با بننو سوخت کافی برای یک ماموریت طولانی مدت داشت، ناسا تصمیم گرفت آن را به سیارک آپوفیس بفرستد. آپوفیس سیارکی به اندازه عرض ساختمان امپایر استیت است که تصور می شود از زمان تولد منظومه شمسی در 4.6 میلیارد سال پیش باقی مانده است.
انتظار می‌رود فضاپیمای Osiris-Apex در آوریل 2029 به هدف خود، آپوفیس برسد. اگرچه آپوفیس به عنوان یک سیارک بالقوه خطرناک نزدیک به زمین طبقه‌بندی می‌شود، ناسا حداقل یک قرن است که هرگونه تهدید از سوی سنگ فضایی را رد کرده است.