حتی اگر طرفدار جدی فوتبال نبوده اید، حتما در هفته های گذشته اخباری مبنی بر موج بزرگ و قابل توجه مبارزه با فساد در این حوزه شنیده اید. موجی که از برخی مربیان و خبرنگاران تا مدیران ارشد فدراسیون فوتبال را در برگرفته و به وضوح منجر به دستگیری رئیس سابق کمیته داوران و چند تن دیگر از مسئولان شده است. پس موضوع بسیار جدی، عمیق و مهم است. در کنار خوشحالی از اینکه امروز چنین تصمیمی گرفته شده است، شواهد نشان می دهد که متاسفانه در تمام سال های گذشته این مهم مورد غفلت قرار گرفته است. برای دانستن عمق فاجعه چند نکته را مرور می کنیم.
1- نقطه شروع داستان را می توان دردناک ترین قسمت دانست. مشکل این است که مبارزه کنونی با فساد توسط عوامل اخلاقی و انضباطی فدراسیون آغاز نشد که با ابتکار باشگاه مس رفسنجان آغاز شد. همانطور که از اطلاعات فاش شده منتشر شده متوجه می شویم، ظاهرا ماجرا از این قرار است که مدیران فعلی مس رفسنجان در جریان بررسی اسناد مالی با پرداخت های جنجالی که رشوه تلقی می شد، مواجه شده اند. پولی که ظاهراً در سال صعود این تیم به لیگ برتر هزینه شده، برای تسهیل دسترسی مسی به سطح اول فوتبال ایران هزینه شده است.
اخبار رسمی و همچنین شایعات و گمانه زنی های غیررسمی نشان می دهد که پرداخت و دریافت این رشوه ها دلایل گسترده ای داشته است. از سرمربی سابق همین تیم گرفته تا رئیس سابق کمیته داوران، مسئولان برگزاری مسابقات لیگ برتر و دسته اول، سردبیر یک سایت پرمخاطب ورزشی و برخی مجریان و تهیه کنندگان برنامه های تلویزیونی. اگر تنها بخشی از این خبر صحت دارد، ببینید با چه موج بزرگ فساد مواجه شده ایم. چطور تصور می کنید فلان مجری و سردبیری که مثلاً از مس پول گرفته، جلوی باشگاه ها و دیگر رشوه خواران خوب و تمیز باشد و هیچ اشتباهی نکرده باشد؟ چطور می توانید باور کنید که مدیری که برای بردن بازی برای یک تیم پول می گیرد، برای تیم های دیگر هم همین کار را نکرده است؟ وقتی لیز خوردید، می توانید دوباره سر بخورید، شاید راحت تر از قبل!