میلاد حضرت مهدی موعود عید واقعی برای همه انسان هاست. کسانی که در طول عمر خود شاهد ناملایمات بوده و در هر نقطه از جهان و حتی در هر نقطه از تاریخ، مصیبت را متحمل شده اند، در چنین روزی احساس خوشبختی، امید و شادی کرده اند. این تولد بزرگ و این حقیقت بزرگ متعلق به ملت و زمان خاصی نیست، بلکه متعلق به بشریت است.
حجت بن الحسن المهدی (عج) آخرین خلیفه خدا در روی زمین; آنان در سحرگاه جمعه نیمه شعبان سال 255 یا 256 هجری قمری در شهر سامرا و در زمان خلافت عباسی چشم به جهان گشودند. نامش حضرت محمد و کنیه اش ابوالقاسم است.
در روایات فراوانی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است که مردی از اهل بیت او به نام حضرت مهدی عج قیام می کند و پایه ظلم و ستم را واژگون می کند. حاکمان ستمگر عباسی با اطلاع از این ماجرا در همان ابتدای تولد امام مهدی (عج) به دنبال کشتن آن حضرت بودند. از این رو از زمان امام جواد علیه السلام سیره ائمه معصومین علیهم السلام در کنار شدت، محدودیت بیشتری داشت و در زمان امام حسن عسکری علیه السلام به اوج خود رسید. ) به گونه ای که حداقل مراجعه به منزل آن بزرگوار از نظر دولت مخفی نبود.