او درباره وضعیت این روزهای موسیقی گفت و گو کرده است:
– با توجه به فراز و نشیب هایی که موسیقی در ایران در چند سال گذشته داشته است، وضعیت موسیقی در ایران را چگونه تفسیر می کنید؟
اگر بخواهم بدون تعارف صحبت کنم، باید اعتراف کنم که وضعیت موسیقی، مدیریت آن و البته نحوه پردازش رسانه ها در مقایسه با کشورهای همسایه چندان جالب نیست.
– آیا این مشکل به موسیقی و نوازندگان برمی گردد یا نحوه مدیریت و هدایت آن در کشور؟
موسیقی و نوازندگان از نظر حرفه ای مشکل خاصی ندارند به خصوص که نوازندگان حرفه ای در ایران حتی با کمترین امکانات توسط اساتید بی نظیر آن در بالاترین سطح آموزش دیده اند. تا جایی که من می بینم اگر مشکلی وجود داشته باشد به نحوه مدیریت هنر موسیقی برمی گردد. زیرا گاهی در چیدمان مدیران از افراد ناآشنا به موسیقی و فرهنگ استفاده کرده اند. البته فراموش نکنیم که گاهی از افرادی که با موسیقی آشنا هستند نیز استفاده می شود، اما دانستن موسیقی به تنهایی کافی نیست، بلکه داشتن هدف، عزم راسخ و برنامه ریزی مشخص نیز برای عبور از موانع ضروری است.
اما اکنون رئیس‌جمهور جدیدی در ایران روی کار آمده است که خود قبلاً در سخنرانی‌هایش گفته بود «خیانتی بزرگ‌تر از سپردن کار به افرادی که کار بلد نیستند» وجود ندارد. حال اگر واقعاً آقای رئیس جمهور در دوران تصدی خود به حرف خود عمل کند بسیاری از مشکلات حل می شود.
متأسفانه در ایران فرهنگ و هنر بیش از هر بخش به دست افراد ناآشنا سپرده شده است. آیا می توان این کار را در حوزه ورزش یا پزشکی انجام داد و انتظار داشت که در رسانه ها مشکلی پیش نیاید؟
– چه چیزی باعث این بی هدفی شده است؟
باعث شده سطح موسیقی ما سال ها از چین، کره و حتی ترکیه عقب باشد. البته این عقب ماندگی شامل همه ژانرهای موسیقی می شود.
نهادها و سازمان های متولی موسیقی در چند سال گذشته به دلیل بی انگیزگی و بی مهری مدیران، مانند شرکت شادی عمل کرده و برنامه های اساسی، غیرفرهنگی و سطح پایین را اجرا کرده اند.
البته فراموش نکنیم که موسیقی پاپ و عامه پسند مشکلی ندارد و هر کجای دنیا که بروید میلیون ها نفر این نوع آهنگ ها را دنبال می کنند اما اگر تولیدات این حوزه از صدا و سیما پخش شود در کنار آنها، آثار موسیقی غیرمحبوب نیز مورد بحث قرار گرفته است. تا مردم بتوانند با ژانرهای مختلف موسیقی ارتباط برقرار کرده و آشنا شوند.
– وظیفه نهادها و سازمان های متولی موسیقی چیست؟
اگر نهادی مانند بنیاد رودکی در ایران داریم، این بنیاد وظیفه ارتقای سطح شنوایی مردم را دارد و نباید به برنامه های سطح پایین بسنده کرد.
در واقع این بنیاد باید وظایف و رسالت خود را به درستی انجام دهد. چون این که در ایران ارکستر سازهای ملی ما واقعا ارکستر سازهای ملی نیست، اصلا درست نیست. وزارت فرهنگ در حالی که مسئولیت تربیت صدها نوازنده ایرانی را برعهده داشته است، گویا آنها را فراموش کرده است.
در نهایت باید به این باور برسیم که همانطور که برای موفقیت در صنعت، ورزش یا پزشکی به نیروهای متخصص در رأس کار نیاز است، در عرصه فرهنگ و هنر نیز همینطور است. فرهنگ و هنر غذای روح مردم است و اگر آن را بیخودی بگیریم انگار با دست خود ریشه تبر کرده ایم.
البته گاهی اوقات اعمال مثبتی صورت می گیرد که مستمر نیست; مثلا زمانی که در ایران بودم از چند نوازنده درجه یک ایرانی در اروپا دعوت کردم که به ایران بیایند. آنها هم آمدند و با عشق و علاقه در ارکستر سمفونیک تهران کار کردند، اما خیلی زود که هیچکس به تلاش آنها اهمیتی نداد، دست از کار کشیدند و از ایران رفتند.
– چرا کشورهایی که قبلا در موسیقی از ما عقب بودند، امروز خیلی از ما جلوتر هستند؟
امروزه اگر کره جنوبی یا چین در این نوع موسیقی موفق باشند. به همین دلیل است که از بهترین هنرمندان جهان برای کار در سرزمین مادری خود دعوت کرده و از آنها تجلیل کرده اند.
در داخل و خارج از ایران ده ها نوازنده درجه یک داریم که دعوت به کار نمی شوند و اگر هم دعوت شوند فقط برای مدت کوتاهی به آنها احترام می گذارند.
در 20 سال گذشته، چندین وزیر آمده و رفته اند، اما تصمیم گیرندگان اصلی موسیقی ثابت مانده اند. تا زمانی که افراد تکراری پست های مختلف فرهنگ و هنر را به دست بگیرند، افرادی که کار بلد هستند و ایده های نو دارند به عنوان مشاور استفاده نشوند، ما در آنجا گیر خواهیم کرد. اکنون باید فکری اساسی برای اداره موسیقی در کشور شود و موسیقی از وزارت فرهنگ و آموزش و پرورش جدا شود تا بیشتر به آن توجه شود.
علی رهبر است (آهنگساز و رهبر ارکستر بین المللی ایران) هم اکنون رهبر مهمان دائمی اپرای مارینسکی سن پترزبورگ است. او فارغ التحصیل کنسرواتوار ملی موسیقی و آکادمی موسیقی و هنرهای زیبای وین است.
او در ۲۵ سالگی (به مدت ۳ سال) رئیس هنرستان و هنرستان موسیقی ملی تهران بود.
این هنرمند برنده مدال طلای ایران در مسابقات جهانی رهبری ارکستر فرانسه، برنده مدال نقره برای ایران در مسابقات جهانی رهبری ارکستر در سوئیس و دعوت بیش از 120 ارکستر سمفونیک در جهان از جمله وین، برلین، لندن، آمستردام، بروکسل، تورنتو، توکیو، مکزیک و…